Οι
Η.Π.Α. θα επιδιώξουν τη συμμαχία τους με τη Ρωσία, για να αντιμετωπίσουν την
απειλή της Κίνας, αποκλείοντας την ΕΕ και από τις δύο αυτές χώρες – οπότε ο
μεγάλος χαμένος θα είναι η Ευρώπη και ιδίως η Γερμανία.
.
«Στην πολιτική, οπότε και στην ιστορία, δεν υπάρχουν συμπτώσεις –
ενώ οι μάζες είτε δεν κρίνουν καθόλου, είτε κρίνουν λανθασμένα» (G. le Bon)
.
Ανάρπαστα
γίνονται τα βιβλία του Χίτλερ στη Γερμανία – η βιογραφίες του, ο αγώνας του και
όλα τα υπόλοιπα. Εύλογα θα έλεγα, αφού ο εθνικοσοσιαλισμός έχει κυριαρχήσει ξανά στους απογόνους του – η
διακυβέρνηση δηλαδή της χώρας από το βιομηχανικό καθεστώς, το οποίο υπηρετεί
πιστά η πολιτική της εξουσία. Όσον αφορά δε την επεκτατική
πολιτική του συγκεκριμένου πολιτεύματος, για την κατάκτηση του «ζωτικού χώρου»
που απαιτούσε ανέκαθεν, αυτή τη φορά επιβάλλεται με οικονομικά όπλα – με το μερκαντιλισμό, ο
οποίος είναι πολύ φθηνότερος, καθώς επίσης πιο αποτελεσματικός.
Πρώτα θύματα της Γερμανίας είναι η Πορτογαλία, η οποία έχει
μετατραπεί σε χώρα
της Lidl και φυσικά η
Ελλάδα – οι
κυβερνήσεις της οποίας έχουν υποταχθεί η μία μετά την άλλη στην καγκελάριο. Επίσης στον υπουργό
οικονομικών της, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά πως όταν αγοράσει
κανείς τα εδάφη και τις επιχειρήσ εις μίας χώρας, δεν έχει κανένα λόγο να
φοβάται πως θα δημιουργηθούν αντιστασιακά κινήματα – όπως συμβαίνει όταν
κατακτάται στρατιωτικά.
Εν τούτοις, η
αλλαγή γεωπολιτικής που προβλέπεται εκ μέρους του νέου προέδρου των Η.Π.Α.,
δημιουργεί ήδη προβλήματα στη Γερμανία – κρίνοντας από την οργή των
καθεστωτικών ΜΜΕ της χώρας, λόγω της εκλογής κυβερνήσεων φιλικών προς τη Ρωσία
τόσο στη Βουλγαρία, όσο και στη Μολδαβία.
Προφανώς σε αυτές τις χώρες έχει γίνει κατανοητό ότι, η
Γερμανία ως ηγέτης της ΕΕ είναι ο παράγοντας που μπορεί να διαταράξει την
ειρήνη μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής – ληστεύοντας
παράλληλα τον πλούτο τους. Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνουν πως η βιομηχανία τους
γίνεται όλο και λιγότερο ανταγωνιστική, λόγω της πολιτικής λιτότητας και των
εξαγωγικών πλεονασμάτων της Γερμανίας,
καθώς επίσης πως το κοινωνικό τους κράτος περιορίζεται συνεχώς.
Στα πλαίσια αυτά, οι
χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κοιτάζουν ξανά προς την πλευρά της Ρωσίας – όπως τα κράτη της Ασίας
προσανατολίζονται πια στην Κίνα. Παράδειγμα οι Φιλιππίνες, οι οποίες ήταν ένας
από τους σημαντικότερους συμμάχους της υπερδύναμης – λογικά βέβαια, αφού η
οικονομία τους στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές προς την Κίνα.
Περαιτέρω, η
Γερμανία ανησυχεί γενικότερα από την αλλαγή της γεωπολιτικής εκ μέρους του νέου
αμερικανού προέδρου, η οποία θεωρεί πως θα είναι η εξής:
(α) Η
κατάργηση της διατλαντικής συμφωνίας ΤΡΡ (Η.Π.Α. και Ασίας,) όπου όμως, εάν τελικά διατηρούταν, θα γινόταν
προσπάθεια συμμετοχής της Ρωσίας και αποκλεισμού της Κίνας.
(β) Η
κατάργηση της συμφωνίας ΤΤΙΡ μεταξύ της ΕΕ και των Η.Π.Α.,
όπου προβλεπόταν η μη συμμετοχή της Ρωσίας – με απώτερο στόχο τη δημιουργία του
οικονομικού ΝΑΤΟ. Προφανώς η επιλογή της Ρωσίας ως σύμμαχο και
της Κίνας ως βασικό εχθρό εκ μέρους του κ. Trump, δεν ευνοεί την ολοκλήρωση του
ΝΑΤΟ στο οικονομικό σκέλος του.
Αντίθετα,
λειτουργεί ανασταλτικά στο στρατιωτικό σκέλος, γεγονός
που έχει προβληματίσει χώρες όπως η Πολωνία, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί στο
παρελθόν εναντίον της Ρωσίας και υπέρ του ΝΑΤΟ – πριν
από όλα βέβαια προβληματίζει τη Γερμανία, η οποία θεωρεί πως ο μοναδικός
αντίπαλος της στην Ευρώπη, όσον αφορά την κυριαρχία της, είναι η Ρωσία – όπως
ακριβώς συνέβαινε με τους δύο παγκοσμίους πολέμους.
(γ) Η διατήρηση
της συμφωνίας CETA μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά με κάθε θυσία, αφού δεσμεύει την Ευρώπη εμπορικά,
χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα στους αμερικανικούς ομίλους – ενώ
δυσχεραίνει τις εμπορικές σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία. Ειδικότερα, με τη
συμφωνία αυτή η ΕΕ θα είναι έρμαιο των αμερικανικών πολυεθνικών μέσω των
θυγατρικών τους στον Καναδά – ενώ οι Η.Π.Α. δεν θα έχουν κανένα απολύτως
μειονέκτημα και δεν θα δώσουν κανένα αντάλλαγμα.
(δ) Η
συμμαχία με τη Ρωσία σε όλα τα πεδία, έτσι ώστε να βοηθήσει τις Η.Π.Α. στη
σύγκρουση τους με την Κίνα – με
στόχο τον περιορισμό της παγκόσμιας επιρροής της. Εν προκειμένω θα γίνει
προσπάθεια διάσπασης της Ευρώπης, για να κρατηθεί μακριά τόσο από τη Ρωσία, όσο
και από την Κίνα – γεγονός που επεξηγεί την αλλαγή πολιτικής της υπερδύναμης σε
σχέση με την Ευρωζώνη, όπου τάσσεται πλέον υπέρ της διάλυσης της.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως με εντολή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών
εμποδίστηκε η εξαγορά ενός γερμανικού από έναν κινεζικό όμιλο – γεγονός που
επιδείνωσε σημαντικά τις σχέσεις της Κίνας με τη Γερμανία.
(ε) Εάν
τελικά κερδηθεί η Ρωσία ως σύμμαχος από τις Η.Π.Α., τότε θα υποχρεωθεί η ΕΕ να
πληρώνει για την προστασία της από το ΝΑΤΟ – ενώ η Γερμανία θα χάσει πλέον τη
θέση της ως κυρίαρχη δύναμη και θα επιβαρυνθεί με το μεγαλύτερο κόστος.
(στ) Η
νέα διαπραγμάτευση της συμφωνίας NAFTA, κυρίως όσον αφορά το Μεξικό, όπου
πράγματι θα κτισθεί τείχος –
ενώ θα εκδιωχθούν οι παράνομοι μετανάστες από τις Η.Π.Α., θα απαγορευθεί η
είσοδος ισλαμιστών κοκ.
Συμπερασματικά λοιπόν η
Ευρώπη οδηγείται στο διαμελισμό της, στον οποίο θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό οι φυγόκεντρες
δυνάμεις που
έχουν δημιουργηθεί εντός της Ευρωζώνης – ενώ ο μεγάλος χαμένος
φαίνεται πως θα είναι η Γερμανία, από πολλές διαφορετικές πλευρές.
Ειδικά όσον αφορά την οικονομική κατάσταση της χώρας αυτής, παρά
την ισχύ της, αρκετοί από τους Πολίτες της υποφέρουν – κρίνοντας από το γεγονός ότι,
αυξάνονται συνεχώς τα χρέη τους, μειώνεται το επίπεδο των συντάξεων, ενώ
κλιμακώνεται το κόστος ζωής, κυρίως λόγω της αύξησης των ενοικίων. Σύμφωνα με
την εταιρεία οικονομικών πληροφοριών Creditreform, τα δύσκολα εξυπηρετούμενα
χρέη των ιδιωτών έχουν φτάσει πια στα 235 δις €, ενώ το 10% του πληθυσμού είναι
υπερχρεωμένο.
Ουσιαστικά πρόκειται για 6,85 εκ. ανθρώπους, εκ των οποίων τα
4,17 εκ. εμφανίζουν πολύ μεγάλο ύψος χρεών – ενώ ο
συνολικός αριθμός έχει αυξηθεί κατά 131.000, σε σχέση με το προηγούμενο έτος(γράφημα).
Πρόκειται κυρίως για πολύ νέους, καθώς επίσης για ηλικιωμένους, οι οποίοι δεν
μπορούν να ανταπεξέλθουν με το κόστος ζωής.
Επεξήγηση γραφήματος: Ένταση υπερχρέωσης – αριθμός των υπερχρεωμένων ανθρώπων σε εκ., ανάλογα με το βαθμό υπερχρέωσης τους (με κόκκινο πολύ υψηλός και με γαλάζιο χαμηλότερος).
Βέβαια,
προβλήματα με τα χρέη της έχει επίσης η μεσαία γενιά, αφού το
19% ηλικίας 30-39 ετών δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθει με τα δάνεια του – ενώ προβλέπεται πως στο μέλλον τα
ιδιωτικά χρέη θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει ότι,
καμία χώρα της Ευρώπης δεν είναι σε καλή οικονομική κατάσταση – καθώς επίσης
πως η απόσταση μεταξύ των ανώτατων εισοδηματικών τάξεων, καθώς επίσης των
υπολοίπων αυξάνεται διαρκώς, απειλώντας σε μεγάλο βαθμό τη δημοκρατία και την
κοινωνική συνοχή.
Κλείνοντας, εάν τελικά η Ευρώπη κατακερματισθεί, όπως δυστυχώς
φαίνεται, τότε
δεν θα αποφευχθεί η φτώχεια και η εξαθλίωση μεγάλων μερίδων του πληθυσμού της – οπότε είναι σχεδόν βέβαιη η άνοδος
εθνικιστικών και απολυταρχικών καθεστώτων, πόσο μάλλον εάν αυξηθούν τα
μεταναστευτικά κύματα από τη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Αλέξης Ζακυνθινός
Δημοσίευση σχολίου