Το επικοινωνιακό επιτελείο του Τσίπρα επιχειρεί να διασώσει κάτι από τα ψήγματα αριστεροσύνης του αναγκάζοντας τον πιο σκληρό μνημονιακό πρωθυπουργό να κυκλοφορεί με ένα βιβλίο για τον Άρη Βελουχιώτη.
Άραγε έχει διαβάσει ποτέ ο Τσίπρας τον ιστορικό λόγο του Αρη στη Λαμία;
Και αν ναι έφτασε στο σημείο που μιλάει για αυτούς που πρόδωσαν
τον αγώνα του ελληνικού λαού και τον παρέδωσαν στους Γερμανούς;
Αξίζει
νομίζουμε να θυμηθούμε το συγκεκριμένο απόσπασμα:
«Έχουμε
ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε
σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας
παραδώσουν στους φασίστες… . Αυτοί δεν πίστευαν σ’ αυτά και περιμένανε πως θα
καμφθεί. Γι’ αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι
έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό
και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.
Έτσι,
μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά.
Μα
ο λαός μας δεν ήτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν
ήτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των
φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι
αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που
έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν ήτανε ήττα του
λαού μας, μα ήττα και χρεοκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το
1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτή και θα την
τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.
Έτσι
ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας,
καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή
θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.
Τι
μπορούσαμε να περιμένουμε απ’ αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια;
Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε ήτανε:
Δημοσίευση σχολίου