Η απελευθέρωση του Χαλεπίου από τις δυνάμεις του Άσαντ και της Ρωσίας, με τη συνδρομή της Τουρκίας, έχει σημάνει την απαρχή σοβαρών γεωπολιτικών ανατροπών, που κυοφορούνται από τις 27 Ιουνίου 2016, οπότε ο Ερντογάν αποφάσισε να στείλει την επιστολή συγνώμης στον Βλαντιμίρ Πούτιν για το μαχητικό SU-24 που κατέρριψαν οι Τούρκοι στις 24 Νοεμβρίου 2015.
Αμέσως μετά ακολούθησε το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν, στις 15 Ιουλίου, που έφερε πιο κοντά τους δύο άνδρες αλλά και τις χώρες τους, τη Ρωσία και την Τουρκία. Και όταν λέμε κοντά, εννοούμε τόσο, που να δώσει η Ρωσία την άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο έδαφος της Συρίας, για να αποτρέψει την συνένωση των καντονιών των Κούρδων της Συρίας, που μέχρι τότε ήταν σύμμαχοι της Ρωσίας.
Στην υπόθεση αυτή παρατηρούμε ότι όσο ανεβαίνει το επίπεδο συνεργασίας, τόσο ανεβαίνει και το επίπεδο παραλογισμού.
Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι οι τζιχαντιστές της Αλ Νούσρα, που πολεμούσαν και μέχρι προχθές σκότωναν Σύριους και Ρώσους στρατιώτες στην ανατολική Δαμασκό, μετά τη συμφωνία Ρωσίας-Τουρκίας για ασφαλή εκκένωσή της, οι τρομοκράτες της Αλ Νούσρα, ως δια μαγείας έγιναν «μαχητές» που πολεμούν στο πλευρό της Τουρκίας στην γειτονική Αλ Μπαμπ, η οποία πολιορκείται από τον τουρκικό στρατό και από τζιχαντιστές.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η Ρωσία, με δικά της πολεμικά αεροσκάφη, τους βοηθά αυτούς τους τζιχαντιστές τρομοκράτες μαζί με τον τουρκικό στρατό να καταλάβουν την Αλ Μπαμπ, όχι για να εκδιώξουν τον ISIS που την κατέχει, αλλά για να μην την καταλάβουν οι Κούρδοι και ενώσουν τα καντόνια τους. Ναι, οι Κούρδοι, που μέχρι προχθές ήταν σύμμαχοι των Ρώσων, οι οποίοι τους έδωσαν επίσημη άδεια να λειτουργήσουν τα Γραφεία Αντιπροσώπευσης του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), στη Μόσχα προκαλώντας τότε την έντονη αντίδραση της Άγκυρας, που τους θεωρεί τρομοκράτες!
Στην κυριολεξία μύλος!
Όμως η κατάσταση δεν μένει εκεί, αλλά περιπλέκεται ακόμα περισσότερο.
Η Ρωσία αναγνώρισε στην Τουρκία το ρόλο της εγγυήτριας δύναμης στην κατάπαυση του πυρός που συμφωνήθηκε με τα εμπόλεμα μέρη στη Συρία, προσδένοντάς την ακόμα πιο σφιχτά στο άρμα της, με την Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ να παρακολουθούν τις εξελίξεις σχεδόν άναυδοι.
Και μια που αναφέραμε τις ΗΠΑ, να δανειστούμε μερικές γραμμές από το το άρθρο του Σαϊγκί Οζτούρκ, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sözcü, τις 28 Δεκεμβρίου 2016:
«Όταν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις σχεδίαζαν την επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη”, υπήρχε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Στόχος μας ήταν να εκδιώξουμε τον ISIS και να σταματήσουμε την προέλαση των Κούρδων. Για τις ΗΠΑ ορατός στόχος ήταν μόνο η εκδίωξη του ISIS. Ο άλλος στόχος, ο αόρατος, φάνηκε σε μια σύσκεψη που έγινε στη βάση του Ιντζιρλίκ, στην οποία συμμετείχαν ανώτατοι αξιωματικοί των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Ένα Αμερικανός στρατηγός έβαλε έναν χάρτη στο τραπέζι, που τον έβλεπαν για πρώτη φορά οι Τούρκοι στρατηγοί. Είχε μια γραμμή σε απόσταση 20 χλμ νότια από τα σύνορά μας, μέσα στο έδαφος της Συρίας. Ο Αμερικανός στρατηγός είπε: “Δεν θα περάσετε κάτω από τη γραμμή αυτή. Αν περάσετε, δεν μπορούμε να σας παρέχουμε αεροπορική υποστήριξη, γιατί εκεί πετούν τα εναέρια μέσα της Ρωσίας και της Συρίας και δεν πρέπει να έλθουμε αντιμέτωποι.”
»Είναι προφανές ότι ο Αμερικανός στρατηγός είχε υπολογίσει ότι από την περιοχή κάτω από τα 20 χλμ. θα περνούσαν και θα την καταλάμβαναν οι Κούρδοι. Αυτό ήταν στο σχέδιο, να ενώσουν τα καντόνια τους οι Κούρδοι».
Το άρθρο λέει και άλλα ενδιαφέροντα, που τα μετέφεραν στον αρθρογράφο οι Τούρκοι στρατηγοί που συμμετείχαν στην εν λόγω σύσκεψη, η οποία έγινε στο Ιντζιρλίκ. Όμως, τα όσα παραθέσαμε, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα στοιχεία του δικού μας άρθρου, μας επιτρέπουν να πούμε ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να τεντώσει το σχοινί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και να προσεγγίσει κι άλλο τη Ρωσία.
Άρα, μπορούμε να πούμε ότι το 2017 θα είναι μια ενδιαφέρουσα χρονιά, περιμένοντας την ολοκλήρωση των ανατροπών και τις αντιδράσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Και όλα αυτά έχουν τη σημασία τους, δεδομένων των εξελίξεων στο Κυπριακό.
Δημοσίευση σχολίου