Συμφωνία με τους Θεσμούς για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης δεν γίνεται χωρίς 'αιματηρή ' συμφωνία στο ασφαλιστικό και στο εργασιακό. Αυτό έκανε χθες σαφές κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος το οποίο συμμετείχε στην πολύωρη συνάντηση με τα ανώτατα κλιμάκια των Θεσμών.
Πάντως
συνολική συμφωνία κυβέρνησης-Θεσμών, για ασφαλιστικό και εργασιακό, δεν
θεωρείται πιθανό να υπάρξει μέχρι 20 Μαρτίου. Και αυτό γιατί οι διαφωνίες στο
εργασιακό και ιδίως στο ασφαλιστικό είναι μέχρι στιγμής τεράστιες.
Πιο
συγκεκριμένα:
*Οι Θεσμοί και
προπαντός το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητούν κατάργηση της 'προσωπικής
διαφοράς ' το 2020.
Η 'προσωπική
διαφορά ' θα προκύψει μετά τον επαναϋπολογισμό των ήδη καταβαλλομένων κύριων
συντάξεων, ο οποίος προβλέπεται να γίνει φέτος. Από την κατάργηση της
'προσωπικής διαφοράς ' στις κύριες συντάξεις άνω των 600-700 ευρώ, αναμένεται
να εξοικονομηθούν 1,8 δισ. ευρώ. Το μέτρο αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει
μειώσεις έως 30% κυρίως στις συντάξεις άνω των 1000-1200 ευρώ.
Από την πλευρά
της, η κυβέρνηση διαφωνεί τόσο με τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να εξοικονομηθούν
από το 2020, όσο και με τους χρονικούς ρυθμούς με τους οποίους θα πρέπει να
γίνει αυτή η εξοικονόμηση. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά, προτείνει την
εξοικονόμηση 1,4 δισ. ευρώ έναντι 1,8 δισ. ευρώ που ζητά το ΔΝΤ. Παράλληλα
εξετάζει είτε το πολυετές 'πάγωμα ' των συντάξεων και στη χειρότερη περίπτωση
τη σταδιακή κατάργηση της 'προσωπικής διαφοράς ' από το 2020 έως το 2025.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, oι αρμόδιοι υπηρεσιακοί
παράγοντες του Υπ. Εργασίας δεν έχουν ακόμα λάβει 'εντολή ' από τους πολιτικούς
προϊσταμένους τους να ετοιμάσουν συγκεκριμένες προβολές για την εξοικονόμηση
είτε 1,8 δισ. ευρώ, είτε ακόμα και 1,4 δισ. ευρώ σε ετήσια ή πολυετή βάση,
αρχής γενομένης από το 2020.
*Αντίθετα, η
προετοιμασία τόσο στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όσο και μεταξύ κυβέρνησης και
Θεσμών είναι πιο προχωρημένη στο μέτωπο του νέου Εργασιακού.
Και αυτό γιατί
το μέτωπο αυτό δεν έχει άμεση δημοσιονομική επίπτωση και ταυτόχρονα είναι
τεχνικά πιο εύκολο να προσδιοριστούν οι όποιες θεσμικές αλλαγές.
Εξάλλου, η
διαπραγμάτευση των δύο πλευρών επ #39; αυτού 'μετρά ' ήδη κοντά έξι μήνες.
Στο μεταξύ,
όπως έχει φανεί σε όλες τις μέχρι σήμερα επαφές του με το Υπ. Εργασίας, κάθε
άλλο παρά έχει μετακινηθεί το ΔΝΤ από τις βασικές θέσεις του (ενώ η Κομισιόν
συνεχίζει να μην τοποθετείται ανοιχτά) οι οποίες προβλέπουν, πρώτα απ #39; όλα,
στο πεδίο των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση της προέγκρισής τους από το
κράτος και την αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου ορίου τους.
Παράλληλα, το
ΔΝΤ δεν συζητά την επαναφορά της δυνατότητας των κοινωνικών εταίρων να
καθορίζουν τον εθνικό κατώτατο μισθό, ενώ τάσσεται ενάντια στην υπερίσχυση των
επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών. Αντίθετα, η κυβέρνηση
έχει κάνει 'σημαία ' της την επαναφορά της επεκτασιμότητας και της καθολικής
ισχύος των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Παράλληλα,
φαίνεται να έχει βγάλει από τις προτεραιότητες της την επαναφορά της
δυνατότητας καθορισμού του εθνικού κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς
εταίρους αλλά και την αύξηση του κατώτατου μισθού των νέων έως 25 ετών στο
επίπεδο του κατώτατου μισθού όσων είναι πάνω από 25 ετών. Εξάλλου, φέρεται να
συζητά την κατάργηση ή έστω τον περιορισμό της αποφασιστικής σημασίας της
κρατικής προέγκρισης για τις ομαδικές απολύσεις, ενώ επιχειρεί να αποτρέψει
τουλάχιστον την αύξηση του ορίου τους.
Του Δημήτρη Κατσαγάνη
Δημοσίευση σχολίου