Ο
ίλιγγος είναι σύμπτωμα διαφορετικών διαταραχών, το οποίο εκδηλώνεται ως ψευδής
αίσθηση περιστροφής των αντικειμένων ή του ίδιου του ασθενούς γύρω από αυτά,
παρόμοια αίσθηση με αυτή της έντονης ζαλάδας, και συνοδεύεται από τάση προς
εμετό και έντονο φόβο για τυχόν επανάληψη του επεισοδίου.
Μικρές
κρίσεις ιλίγγου παρουσιάζονται όταν αλλάζουμε απότομα τη στάση του σώματός μας
χαμηλώνοντας το κεφάλι προς το πάτωμα, όπως όταν κάνουμε επίκυψη ή όταν
μετατοπίζουμε το σώμα μας από όρθια σε ύπτια στάση (ή το αντίστροφο), όπως όταν
ξαπλώνουμε στο κρεβάτι με το κεφάλι γερμένο προς τα αριστερά ή τα δεξιά.
Ο
ίλιγγος οφείλεται στους εξής παράγοντες:
•σε
λοίμωξη του αιθουσαίου συστήματος του αυτιού, η οποία μπορεί να οφείλεται σε
κοινό κρυολόγημα ή σπανιότερα, σε βακτήριο
•στην
ελάττωση της κυκλοφορίας του αίματος στον εγκέφαλο, είτε εξαιτίας της ύπαρξης
κάποιων ασθενειών, όπως είναι η αρτηριοσκλήρυνση, η υπέρταση, ο σακχαρώδης
διαβήτης, η υπερχοληστεριναιμία και η καρδιακή ανεπάρκεια είτε εξαιτίας της
κατάχρησης ορισμένων ουσιών, όπως η νικοτίνη, ο καφές, το αλάτι είτε εξαιτίας
έντονου συναισθηματικού στρες.
•σε
εγκεφαλικά επεισόδια ή σε τραυματισμούς στο κεφάλι
•στη
νόσο του Meniere, η οποία προκαλεί επανεμφανιζόμενους ιλίγγους με βαρηκοΐα και
βούισμα στα αυτιά
•σε
νευρολογικές παθήσεις, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας και διάφοροι όγκοι
•στη
λήψη ορισμένων αντιβιοτικών
Τα
πρώτα βήματα της διάγνωσης του ιλίγγου περιλαμβάνουν τη λήψη πλήρους ιατρικού
ιστορικού και την πρόκληση ιλίγγου κατά τη διάρκεια της κλινικής νευρολογικής
εξέτασης, προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχει πάθει βλάβη το οπτικό, το
αιθουσαίο, το παρεγκεφαλιδικό ή το σωματοαισθητικό σύστημα. Τα αποτελέσματα της
νευρολογικής εξέτασης καταγράφονται από το ηλεκτρονυσταγμογράφημα και το
μυογράφημα.
Δημοσίευση σχολίου