Χαιρετίσματα στους συγκρατούμενους στο Στρατόπεδο του Χρέους.




Του Σταμάτη Στεφανάκου

Έχετε αναλογιστεί τι είναι μια φυλακή; Πως λειτουργεί; Πως διοικείται; Πως ζούνε οι έγκλειστοι; Ας επεκτείνουμε την έννοια μιας φυλακής χωρίς κάγκελα, χωρίς τοίχους. Με τι θα έμοιαζε; Με ένα ανοικτό στρατόπεδο.

Σήμερα θα κάνουμε μαζί ένα ταξίδι μέσα σε αυτή την ιδιότυπη φυλακή. Θα περιγράψω όσο μπορώ πιο αδρά τι συμβαίνει όταν η φυλακή απλώνεται στο μέγεθος ας πούμε μια περιοχής με σαφή γεωγραφικά όρια. Ας πούμε ως παράδειγμα στο μέγεθος του Στρατόπεδο του Χρέους , στο μέγεθος, ας πούμε της Ελλάδος.

Ας ξεκινήσουμε με τον κόσμο που ζει μέσα στο Στρατόπεδο. Θα ξεκινήσω από την κορυφή της τροφικής αλυσίδας πηγαίνοντας προς τον βάση.

Στην κορυφή, βρίσκεται η Διοίκηση. Πολλά προνόμια, χρήμα, σχετική ασφάλεια και εννοείτε και "τυχερά". Το προσωπικό που την απαρτίζει χωρίζεται σε αυτό που φαίνεται και σε αυτό που κινεί τα νήματα.  Αυτό  που φαίνεται προκύπτει από. ψηφοφορίες από τους έγκλειστους και προέρχεται από συγκεκριμένες ολιγαρχικές μειοψηφικές κλίκες, σαφώς εγκεκριμένες από το προσωπικού που δεν φαίνεται. Οι κλίκες αυτές όταν ανεβαίνουν στην Διοίκηση μετά από ψηφοφορία μπορούν να διορίσουν μέλη τους ή φίλα προσκείμενα πρόσωπα σε διάφορες θέσεις ώστε να καλύπτουν χαμηλόβαθμες θέσεις.  Μερικές φορές μερικά μέλη τους γίνονται ο αποδιοπομπαίος τράγος  για κάποιο διάστημα, έτσι για να υπάρχει ψευδαίσθηση δικαιοσύνης και ταπεινότητας.

Το ενδιαφέρον έχει το τμήμα του προσωπικού που κινεί τα νήματα και δεν φαίνεται ή μάλλον ας πούμε ότι επεμβαίνει  χωρίς να αφήνει ίχνη. Το προσωπικό αυτό ορίζει τα οικονομικά και τις σχέσεις μεταξύ των διάφορων φυλακών. Επίσης μεταβάλει τις συνθήκες λειτουργίας της φυλακής όπως και τις σχέσεις μεταξύ Διοίκησης και εγκλείστων. Στην ουσία ασκεί την ουσιαστική διοίκηση τους ιδρύματος. Κάνεις δεν έχει σαφή εικόνα για το πλαίσιο το όποιο καθορίζει την λειτουργία του όπως και τις λεπτομέρειες στην δομή και την ανάπτυξη στρατηγικών. Βαθύ πέπλο καλύπτει κάθε πτυχή του, κάθε κίνηση, κάθε απόφαση. Μύθοι και θεωρίες συνωμοσίας βοηθούν στην σύγχυση για τον πραγματικό τους ρόλο. Σημειώστε το ακόλουθο: ότι οι οικονομικοί πόροι που διαθέτουν τους επιτρέπουν να έχουν ένταξή προσωπικό που έχει την δυνατότητα να αναλύει, σχεδιάζει και να εφαρμόζει πολιτικές με απόλυτη ακρίβεια.

Το επόμενο στάδιο στην τροφική αλυσίδα είναι οι Επόπτες. Το προσωπικό αυτό προέρχεται κατευθείαν από  τους έγκλειστους. Η δουλειά του, ο λόγος ύπαρξης του, είναι να εφαρμόζει τις αποφάσεις της Διοίκησης και να ελέγχει τους έγκλειστους. Έχει κάποια λίγα προνόμια και ίσως και κάποιες οικονομικές απολαβές, σαφέστατα περισσότερη ασφάλεια από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Οι Επόπτες δοξάζουν την Διοίκηση, και διαδίδουν με κάθε τρόπο την πίστη τους σε αυτή. Κατά κάποιο τρόπο ακόμα και η ύπαρξη τους , θεωρείται επιβράβευση για τους υπόλοιπους. Είναι μια μικρή ελίτ  εξαιρετικά χρήσιμη γιατί παράγει πολλούς αναλώσιμους και κοστίζει ελάχιστα στην Διοίκηση. Φυσικά η Διοίκηση πάντα μιλάει για αυτούς ότι έχουν συμάντικο κόστος όπως και ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά. Αναγνώριση και περιφρόνηση στο ίδιο πακέτο, με την λογική μαστίγιο και καρότο...

Και πάμε στην βάση της τροφικής αλυσίδας. Εδώ έχουμε το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Είναι οι έγκλειστοι. Ζουν, υπάρχουν και αναπαράγονται για να στηρίζουν την φυλακή.  Έχουν ελάχιστα δικαιώματα, άπειρες υποχρεώσεις εκ των όποιων οι δυο πλέον σημαντικές είναι να  εργάζονται αλλά κυρίως να καταναλώνουν.  Τα πάντα γίνονται φυσικά για τους έγκλειστους. Οι Επόπτες υπάρχουν για να τους προστατεύουν, ενώ η φιλάνθρωπη Διοίκηση καταβάλει άοκνες προσπάθειες με αυτοθυσία για να κάνει ευτυχισμένους τους κρατούμενους. Βέβαια...

Σκεφτείτε το λίγο. Η Διοίκηση έχει το βάρος να εκπροσωπήσει , καθοδήγηση, χειραγωγήσει, νουθετήσει και κυρίως να ασκήσει την διακυβέρνηση του ιδρύματος. Οι Επόπτες εφαρμόζουν τις αποφάσεις της Διοίκησης και κρατούν την τάξη,  και να καταστέλλουν καθετί που χαλά την ορθότητα και την κανονικοποίηση. Ήρωες.

Από την άλλη πλευρά όμως αφήνουν και ελευθερίες. Πχ οι έγκλειστοι έχουν δικαίωμα να διασκεδάζουν με ότι τους παρέχετε ως θέαμα από την Διοίκηση, να καταναλώνουν, να εκφράζουν την πίστη τους ως υπήκοοι σε αυτή, να  αναπαράγονται, να ψηφίζουν επιλέγοντες από τις καθορισμένες κλίκες, να μπορούν να έχουν ελεγχόμενη πρόσβαση στην παιδεία και την υγεία, και το βασικότερο όλων: Να νιώθουν ευτυχισμένοι. Όλα και όλα. Το κυνήγι της ευτυχίας, του να νιώθεις καλά , να είσαι πάντα νέος , είναι η βάση της απόλυτης θρησκείας που έχει ναούς, ιερείς και πιστούς.

Φυσικά υπάρχουν και επιβραβεύσεις για τους έγκλειστους όταν έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά.Πχ όταν καταδίδουν ή ρουφιανεύουν , όταν  προσκυνούν βαθιά και υπακούν σε κάθε ιερατείο, όταν συμμετέχουν στην διάδοση της δόξας της Διοίκησης και των Εποπτών, όταν - και αυτό είναι βασικό- παράγουν, αναπαράγουν και διαδίδουν θεωρίες συνωμοσίας.

Αν τα παραπάνω σας θυμίζουν κάτι από όσα ζείτε, τότε προετοιμαστείτε γιατί σας έχω το καλύτερο για το τέλος.

Προπαγάνδα. Ναι άλλα όχι όπως στο παρελθόν. Τώρα έχουν μετατραψεί τα πάντα σε επικοινωνία χωρίς βάθος. Όλα και όλοι είναι αναλώσιμοι για ένα και μόνο λόγο. Χρειάζονται να είναι πειστικοί ότι τα πάντα ελέγχονται από την Διοίκηση. Είναι το καλύτερο σύστημα καταστολής μαζί με την φτώχεια. Δεν χρειάζονται στρατοί ή τάνκς. Μόνο καλοστημένες ιστορίες υποταγής στο μοιραίο, ότι τα πάντα θα είναι όπως τα βλέπουμε σήμερα αιώνιος. Νοικοκυρεμένα πράγματα.

Και η αντίσταση; η πολιτική ανυπακοή;

Ε μην περιμένετε να σας τα πω όλα σήμερα. Τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης και όχι τυχαιότητας. Έπεται συνέχεια...

Δημοσίευση σχολίου