Με στίχους του Σαββόπουλου και Χριστιανόπουλου
επέλεξε ο Κοτζιάς να παραιτηθεί. Το εάν ο πρώην ΥΠΕΞ είναι «σπόρος» η όχι αυτό
μένει να αποδειχθεί καθώς ο χρόνος είναι αυτός που θα δείξει εάν στη θύμηση θα
μείνει κάτι από τον «σπόρο Κοτζιά» η το όνομα θα παραμείνει στη μνήμη μόνο ως
πλατεία.
Όσα όμως διαδραματίστηκαν τούτες της μέρες
σαφώς και αφήνουν πίσω τον υπουργό Κοτζιά και φέρνουν στην σκηνή έναν
πρωθυπουργό ο οποίος «ποινή εκτίει» καθώς είναι ολοφάνερο ότι αυτά που ετάχθη
να πράξει δεν ολοκληρώθηκαν.
Σταθμό στην διακυβέρνηση Τσίπρα αποτελεί
και θα τον συνοδεύει εσαεί το δημοψήφισμα του Ιούνη και ο τρόπος που ξεπούλησε
το αποτέλεσμα, το χρέος που φόρτωσε στη χώρα τους μήνες της περήφανης διαπραγμάτευσης
και τα δεσμά με τα οποία έδεσε την χώρα ώστε ποτέ να μην μπορεί να απεγκλωβιστεί
από τους τοκογλύφους, ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο το έργο των προκατόχων του.
Όπως τότε, που ευχόταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος
να του δώσει την δυνατότητα να κάνει την κολοτούμπα λέοντας ήταν θέλημα λαού
και έγινε πράξη, έτσι και τώρα εύχεται η συμφωνία των πρεσπών να μην περάσει από
το γειτονικό κρατίδιο, ώστε να μην χρεωθεί το ξεπούλημα χιλιάδων χρόνων ιστορίας.
Η παραίτηση Κοτζιά λοιπόν αλλά και η ανάληψη
του ΥΠΕΞ από τον Αλέξη Τσίπρα δεν δείχνει τίποτε άλλο παρά μόνο τον ρόλο για
τον οποίο αυτός, ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας,
γιατί αυτός και μόνο αυτός με τον μανδύα της αριστεράς θα μπορούσε να πετύχει όλα
όσα πέτυχαν όλοι οι άλλοι μαζί για 40 χρόνια.
Ανδρέας Κεσίδης
Δημοσίευση σχολίου