Έκανε την εμφάνισή της μία είδηση που λέει ότι οι Έλληνες εφοπλιστές αγοράζουν τα πλοία των γερμανών συναδέλφων τους.
Όπως έγραψε η Wall Street Journal τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, έχουν χτυπήσει άσχημα τη γερμανική ναυτιλία. Η έλλειψη ρευστότητας από τις τράπεζες και η αδυναμία πληρωμής τόκων, είχαν σαν αποτέλεσμα μαζικές πωλήσεις γερμανικών πλοίων.

Τα περισσότερα των υπό γερμανική σημαία πλοία που πουλήθηκαν κατέληξαν στα χέρια Ελλήνων εφοπλιστών και ακολούθησαν οι εφοπλιστές της Κίνας και της Σιγκαπούρης.
Τα πλοία των γερμανών πουλήθηκαν μέχρι και 70% χαμηλότερα της τιμής τους και φυσικά οι Έλληνες εφοπλιστές ήταν αδύνατον να μην παρευρεθούν στο πάρτι, κυνηγώντας μάλιστα το μέγιστο της πίτας.
Μέχρι εδώ όλα καλά και σε πολλούς η είδηση μπορεί να προκάλεσε ακόμα και αισθήματα …εθνικής ανάτασης καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει αλλά ξαποσταίνει λιγάκι και μετά ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά…. , όμως όλα αυτά τα καλούδια περί δόξας και πατρίδας φαίνεται ότι είναι για τους νεόπτωχους γιατί για τους εφοπλιστές το παιχνίδι παίζεται αλλιώς.
Για τους Έλληνες εφοπλιστές φαίνεται ότι κρίση δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ γιατί σήμερα που οι γερμανοί συνάδελφοί τους αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ρευστότητας, οι δικοί μας όχι μόνο έχουν την «ρευστότητα επιβίωσης», αλλά αντίθετα έχουν πλεόνασμα να αγοράσουν την καταρρέουσα γερμανική ναυτιλία.
Οι δικοί μας εφοπλιστές έχουν από πίσω τους ένα κράτος και έναν λαό που «τους στηρίζει», γιατί όχι μόνο δεν πληρώνουν κανέναν φόρο στην ρημαγμένη Ελλάδα, αλλά αντίθετα βυζαίνουν την «μαμά πατρίδα» ολημερίς κι ολονυχτίς.
Οι Έλληνες εφοπλιστές, το καμάρι του έθνους, όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων έλαμψαν δια της απουσίας τους.
Γιατί λοιπόν αισθανόμαστε "εθνική ανάταση" στο άκουσμα της είδησης ότι οι τα ...γερμανικά πλοία γίνονται ελληνικά;
Η απάντηση δόθηκε από έναν φίλο που υπήρξε δουλικό ενός εφοπλιστή.

Άκη μου έλεγε, μην το ψάχνεις. Εσύ πάντα θα θέλεις να είμαι εγώ και ποτέ δεν θα ήθελες να είσαι ο σοφέρ μου. Ποιο απλά φίλε μου, ο εχθρός του φτωχού ποτέ δεν είναι ο πλούσιος αλλά πάντα είναι ο φτωχότερος. 
Ανδρέας Κεσίδης.

Δημοσίευση σχολίου