Με σύνθημα,
τα συνθήματα στους τοίχους λένε πάντα την αλήθεια, φαίνεται πως ο λαός θα πάει
στην κάλπη για να ψηφίσει κάτι το οποίο βλέπει με μεγάλη καχυποψία, καθώς
κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει η να προβλέψει αυτό που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας
του Παύλου και της Αρίστης, παρά του ότι η ιστορία της οικογένειας θα έπρεπε,
κατ' ελάχιστο, να προβληματίζει.
 |
| γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης |
Στο βάθρο
των επιλογών του ο πολίτης έχει σήμερα πέντε κόμματα με μία πολιτική
(ΣΥΡΙΖΑ,ΝΔ,ΠΟΤΑΜΙ,ΠΑΣΟΚ,ΑΝΕΛ), δύο άκρα (ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ), πολλά μικρά
μνημονιακά εξαπτέρυγα και ένα νεοσύστατο κόμμα που προέκυψε από την διάσπαση του
ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο αντέδρασε, θέλοντας να μείνει συνεπές στο προεκλογικό
πρόγραμμα και λόγο που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό.
Παράλληλα
έχει μία χώρα υπό κατοχή με κατεστραμμένη οικονομία, αποδομημένο τον παραγωγικό
ιστό, εργασιακές σχέσεις εποχής μεσαίωνα, μία ανεργία που καλπάζει στο 27% και
ένα τραπεζικό σύστημα που δεν έχει πάτο καθώς ότι μπαίνει εκεί καταβροχθίζεται
από ντόπιους και ξένους νταβατζήδες.
Σε όλα αυτά
αν προσθέσει κανείς το δημογραφικό πρόβλημα, την ανεργία των νέων που είναι στο
60% και το ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι εκτός παραγωγής και πεινάει, το
εύλογο ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει λύση, αλλά αν υπάρχει ελπίς;
Υπό αυτές
τις συνθήκες οι πολιτικές πατσαβούρες που έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση,
θα προσπαθούν να πείσουν την "λούμπεν" κοινωνική τάξη που
δημιούργησαν ότι με τους ίδιους στην εξουσία ...το ρεύμα δεν θα κοπεί αύριο,
αλλά μεθαύριο και ότι, παρά του ότι είσαι άνεργος, θα μπορείς να ζήσεις εσύ και
η οικογένειά σου με την σύνταξη των 300 Ευρώ της μάνας σου.
Έχοντας
λοιπόν δεδομένη την πραγματικότητα που δημιούργησαν, θέλουν να δημιουργήσουν και
να εντάξουν στον μηχανισμό των συμφερόντων τους και το νέο κόμμα της αποχής και
του λευκού.
Πιστεύουν
ότι αφού κατάφεραν να μετατρέψουν την ιδεολογία σε μηχανισμό ελέγχου των μαζών,
μπορούν να καταφέρουν να κυριαρχήσουν αναδεικνύοντας πρώτο κόμμα την αποχή και
τα λευκά.
Πλέον το
πρόβλημα δεν είναι αριστερά η δεξιά, αλλά σκέπτομαι άρα υπάρχω η
"πολυθρονιάζομαι" και πεθαίνω.
Δημοσίευση σχολίου