Με μεγάλη
πλειοψηφία το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος έδρασε ύπουλα τον περασμένο Ιούλιο
και ψήφισε στη Βουλή το ν. 4335/2015, που επιφέρει σημαντικές μεταβολές στον
Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας , με άσχημες επιπτώσεις για τους πολίτες, ιδιαίτερα
από την εφαρμογή των αλλαγών στη διαδικασία επιδίκασης και αναγκαστικής
ρευστοποίησης απαιτήσεων.
Οι αλλαγές
αυτές ορίστηκε να έχουν ισχύ από 1 Ιανουαρίου 2016 για να υφαρπάξουν και πάλι
τη ψήφο του λαού στις 21 Σεπτεμβρίου 2015 , πριν αντιμετωπίσουν οι ψηφοφόροι τα
επερχόμενα δεινά τους από την εφαρμογή αυτού του νόμου.
Με βάση αυτό
το νόμο οι πολίτες έχουν υποχρέωση να παρίστανται στις διαδικασίες ασφαλιστικών
μέτρων πάντα με πληρεξούσιο δικηγόρο.
‘Ετσι
αυξήθηκε σημαντικά το κόστος της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων , με απώτερο
σκοπό να γίνει δυσκολότερη η χρήση τους από μεμονωμένους πολίτες, αλλά και με
την κρυφή επιδίωξη να δημιουργηθούν πρόσθετα εισοδήματα για τους δικηγόρους.
‘Ισως γι’
αυτό τον λόγο δεν εξηγήθηκαν επαρκώς στους πολίτες από τη δικηγορική κοινότητα
οι επιπτώσεις του νόμου στη φαλκίδευση των δικαιωμάτων τους για μία δίκαιη
δίκη.
Μία δεύτερη
αλλαγή είναι ότι είναι πλέον δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής και κατά
οφειλετών με εγκατάσταση στο εξωτερική ή οφειλετών με “άγνωστη” διαμονή με την
προυπόθεση ότι έχει ορισθεί αντίκλητος, στον οποίο θα επιδοθεί η διαταγή
πληρωμής.
‘Οσοι
οφειλέτες είχαν δηλώσει αντίκλητους κατά τη λήψη δανείων γείτονες ή άσχετα
πρόσωπα κινδυνεύουν με τον τρόπο αυτό να μην ενημερωθούν έγκαιρα για την έκδοση
διαταγών πληρωμής και να χάσουν σημαντικές προθεσμίες.
Στη συνέχεια
, όταν η απόφαση γίνει οριστική , οι δανειστές μπορούν να εγγράψουν μονομερώς
προσημείωση ή να επιβάλλουν συντηρητική κατάσχεση στη περιουσία των οφειλετών.
Η αναστολή
εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής δεν εμποδίζει πλέον την εγγραφή
προσημειώσης υποθήκης ή επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης.
Οι οφειλέτες
οδηγούνται έτσι πανεύκολα στην επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης.
Εισάγεται
επίσης το σύστημα των πολλαπλών κατασχέσεων.
‘Ετσι όλοι
οι δανειστές μπορούν συγχρόνως να κατάσχουν το ίδιο περιουσιακό στοιχείο και να
πιέζουν αφόρητα τον οφειλέτη.
Αν ο
οφειλέτης ρυθμίζει τις οφειλές του με ένα δανειστή, οι υπόλοιποι δανειστές
μπορούν να συνεχίζουν τις νομικές διαδικασίες μέχρι τη ρύθμιση και των δικών τους
οφειλών.
Ο οφειλέτης
οδηγείται σε απελπισία, γιατί δεν μπορεί να πληρώνει πότε τον ένα και πότε τον
άλλο δανειστή, ελπίζοντας σε καθυστέρηση του μοιραίου.
Θα πρέπει να
τους πληρώνει όλους συνέχεια για να αποφύγει τη κατάσχεση.
Κάποια
στιγμή μετά την κατάσχεση φτάνει και το στάδιο του αναγκαστικού πλειστηριασμού.
Η ημέρα του
αναγκαστικού πλειστηριασμού για κινητά ή ακίνητα περιουσιακά στοιχεία του
οφειλέτη δεν μπορεί να οριστεί νωρίτερα από επτά μήνες, αλλά ούτε και αργότερα
από οκτώ από την επιβολή της αναγκαστικής κατάσχεσης.
Οι
προθεσμίες αυτές σημαίνουν ότι πληθώρα πλειστηριασμών θα διενεργηθούν από τον
επόμενο Σεπτέμβριο και έπειτα, καθώς τον Αύγουστο κλείνουν τα δικαστήρια.
Οι
πλειστηριασμοί γίνονται πλέον με αρχική τιμή την εμπορική τιμή του ακινήτου και
όχι με την αντικειμενική.
Η εμπορική
τιμή των ακινήτων σήμερα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ μικρότερη της
αντικειμενικής.
Αυτό
εξασφαλίζει μεν τη συμμετοχή ενδιαφερομένων από την αρχή της διαδικασίας, αλλά
η εμπορική τιμή είναι μία σχετικά αυθαίρετη έννοια, που εξαρτάται από τη
διάθεση και την εμπειρία του εκτιμητή.
Θα είναι
αμερόληπτοι οι έμμισθοι εκτιμητές των Τραπεζών?
Πολύ φοβάμαι
ότι οι εκτιμήσεις θα διαμορφώνονται τεχνητά σε επίπεδα χαμηλότερα της εμπορικής
αξίας για να γίνουν τα ακίνητα ελκυστικά για τους πλειοδότες, χωρίς να
ενδιαφέρεται κανείς για τη δίκαιη τιμή για τον οφειλέτη.
Για να
ανασταλεί ένας πλειστηριασμός πρέπει να κατατίθεται αίτηση αναστολής το
αργότερο 15 εργάσιμες ημέρες πριν τον πλειστηριασμό (αντί των 5 που ίσχυαν ),
αλλά για να γίνει δεκτή από το δικαστήριο θα πρέπει υποχρεωτικά να καταβληθεί
τουλάχιστον το ένα τέταρτο του οφειλόμενου κεφαλαίου, καθώς και τα τυχόν
οριζόμενα έξοδα επίσπευσης.
‘Ετσι
πρακτικά η αναστολή του πλειστηριασμού γίνεται αδύνατη για τους περισσότερους
οφειλέτες...
Πόσοι
οφειλέτες σήμερα διαθέτουν την άνεση να πληρώσουν τόσο μεγάλη προκαταβολή?
To θέμα αυτό
δεν φαίνεται να απασχόλησε τους βουλευτές, που ψήφισαν τον νόμο.
Γι’ αυτούς
όλοι οι οφειλέτες είναι “στρατηγικοί” κακοπληρωτές και πρέπει να τιμωρηθούν
χωρίς έλεος.
Ακόμα και αν
ο πλειστηριασμός δεν διενεργηθεί την αρχικά ορισμένη ημέρα, αν ο δανειστής
επιμείνει στη διαδικασία , ο νέος πλειστηριασμός θα διενεργηθεί το νωρίτερο δύο
μήνες μετά και το αργότερο τρεις μήνες μετά.
Συνοψίζοντας
όλα τα παραπάνω , όσοι χρωστούν σε τράπεζες, ιδιώτες ή στο κράτος και τους
κοινοποιηθεί φέτος αναγκαστική κατάσχεση μπορεί να αντιμετωπίσουν αναπόφευκτα
πλειστηριασμό της περιουσίας τους με αρχή τον Σεπτέμβριο του 2016 έως και τον
Δεκέμβριο του 2016.
Οι πρώτοι
πλειστηριασμοί , που θα ορισθούν τον Σεπτέμβριο , μπορεί να αναβληθούν λόγω των
λαικών αντιδράσεων, αλλά η αναβολή θα είναι ολιγόμηνη από 2 έως 3 μήνες.
Ο ορισμός ως
τιμή εκκίνησης της εμπορικής τιμής θα προκαλέσει σημαντικές ενστάσεις,
ειδικότερα αν πρόκειται για σχετικά μικρές οφειλές, που θα επισπεύδονται από
αμείλικτους και κοινωνικά ανάλγητους δανειστές
Η αναγγελία
των πλειστηριασμών θα πυροδοτεί πολλαπλές κατασχέσεις από όλους τους δανειστές
του οφειλέτη, που θα πρέπει να αναγγέλουν τις απαιτήσεις τους το αργότερο 5
ημέρες πριν από τον αναγκαστικό πλειστηριασμό.
Ανάμεσα
στους δανειστές θα περιλαμβάνεται και το δημόσιο και οι οργανισμοί κοινωνικής
ασφάλισης και οι εργατικές απαιτήσεις, αν υπάρχουν τέτοιες οφειλές.
Στη καλύτερη
περίπτωση , παρόμοιες απαιτήσεις θα ικανοποιούνται από το ένα τρίτο του
προιόντος του πλειστηριασμού, ενώ οι κάτοχοι ενεχύρων, υποθηκών και
προσημειώσεων θα αποζημιώνονται σε ποσοστό έως και το 65%, απολαμβάνοντας τη
μερίδα του λέοντος.
Οι πολιτικοί
ταγοί του ‘Εθνους ,προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις τράπεζες, τους επιφύλαξαν
προνομιακή μεταχείριση σε αντίθεση με τα συμφέροντα του ίδιου του κράτους.
Το πολιτικό
σύστημα της Ελλάδας έκανε τον περασμένο Ιούλιο το μοιραίο του λάθος, ψηφίζοντας
το νόμο αυτό.
Τα Ελληνικά
δικαστήρια βγάζουν πάντα τις αποφάσεις τους στο όνομα του Ελληνικού λαού.
Με τους
παραπάνω περιορισμούς, που τους επιβλήθηκαν με τον ανήθικο αυτό νόμο, τα
δικαστήρια δεν θα αποδίδουν δικαιοσύνη, αλλά παρωδία δικαιοσύνης.
Είναι πολύ
πιθανό οι οφειλέτες να συγκεντρώσουν ,ως αδικούμενοι , τη συμπάθεια και τη
μαζική συμπαράσταση πλήθους άλλων οφειλετών με παρόμοια προβλήματα.
Θα μπορέσουν
να λειτουργήσουν τα δικαστήρια ομαλά , υφιστάμενα αντίστοιχη κοινωνική πίεση?
Θα σταθούν
στο ύψος τους οι δικαστές και θα δικάσουν με γνώμονα τη δικαιοσύνη ως προς την
ουσία της και όχι μόνο με βάση τον τύπο των νόμων, που τους επιβλήθηκαν?
Θα μπορέσει
η Αστυνομία να διασφαλίσει την τήρηση της τάξεως μέσα και έξω από τις
δικαστικές αίθουσεςχωρίς υπέρμετρη βία και ακρότητες?
Aν πάντως
δούμε εκτεταμένα επεισόδια με κροτίδες κρότου- λάμψης και δακρυγόνα και
συγκρούσεις των ΜΑΤ με πολίτες έξω ή μέσα στις δικαστικές αίθουσες, τότε θα
πρέπει όλοι οι σημερινοί πολιτικοί να εγκαταλείψουν τη χώρα ή να παραιτηθούν.
Αν δεν το
κάνουν , θα οδηγήσουν την χώρα ή σε εμφύλιο πόλεμο ή σε κάποιο πραξικόπημα του
Στρατού.
Η ιστορία
της Ελλάδας διδάσκει ότι και τα δύο ενδεχόμενα έχουν ξανασυμβεί, όταν η
πολιτική ηγεσία αψηφά τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού και γίνεται τυραννική.
Ας ελπίσουμε
ότι θα διαψευσθούμε και ότι δεν θα ξαναζήσουμε για χάρη των “θεσμών” την Οκτωβριανή
επανάσταση στην Ελληνική της έκδοση με το “Λένιν” έξω από τα θερινά ανάκτορα
(Βουλή)...
Ο “Λένιν”
της Ελλάδας δεν γνωρίζουμε ποιός θα μπορούσε να είναι, αλλά εφόσον υπάρξουν
θύματα η παράσταση θα πάψει να είναι κωμωδία και θα εξελιχθεί σε τραγωδία
Εθνικών διαστάσεων...
Και σε
περίπτωση τραγωδίας, όλοι μπορούμε να φαντασθούμε ποιοί πρόκειται να πληρώσουν
για τη κατάσταση από το 2009 έως σήμερα:
‘Oλοι οι
πολιτικοί πρωταγωνιστές , οι εγχώριοι συντάκτες των μνημονίων και οι
τοποτηρητές των μνημονιακών δυνάμεων χωρίς εξαίρεση...
Δημοσίευση σχολίου