ΓΙΑΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ

Η τέχνη δεν είναι ενασχόληση και πάθος λίγων. Είναι εργαλείο και αρωγός στην επίτευξη σκοπών ικανών να προβληματίσουν κάθε άτομο, να το αναβαθμίσουν, να το τροφοδοτήσουν εμπειρίες, ήχους και εικόνες που ποτέ μέχρι τώρα δεν έτυχε να δει,να του δώσουν το βήμα να εκφραστεί , να αποφορτιστεί , να εξελιχθεί.

Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ

Είναι τυχαίο το που γεννήθηκες, είναι τυχαίο το πότε, έχεις τυχαίο DNA, τυχαίο περιβάλλον, τυχαία  βιώματα. Κάποιοι υποστηρίζουν το αντίθετο. Σε κάθε περίπτωση, είναι περιορισμένο το φάσμα εμπειριών που μπορείς να κατακτήσεις στην πορεία της ζωής, υπάρχουν μέρη στα οποία δε θα καταφέρεις να πας ιδιοσυγκρασίες και ιδέες που δε θα τύχει να γνωρίσεις. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η καθημερινότητα, οι στόχοι και εμείς οι ίδιοι ακολουθούμε συγκεκριμένα μοτίβα επαναλαμβανόμενα ή μη. Αναμφισβήτητα, η τέχνη παρέχει ένα μαγικό εργαλείο ικανό να μας  φέρει σε επαφή με εικόνες και με συναισθήματα , με τρόπο τέτοιο ώστε να μας φυγαδεύει, λυτρώνοντας μας από τη λούπα. Μέσω μιας ταινίας γίνεσαι θεατής μιας άλλης πραγματικότητας, μέσω ενός βιβλίου συνομιλητής ενός ατόμου που πιθανότατα ποτέ δε θα γνώριζες. Είναι εισητήριο για μέρη υπαρκτά και φανταστικά.

Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ

Στη βάση του ότι ο άνθρωπος έχει τάση προς εξέλιξη, τάση για μεγιστοποίηση των ικανοτήτων του, της αντίληψης του, της ποιότητας ζωής του και της συναισθηματικής του πληρότητας, βρίσκεται πάντα σε ένα δρόμο αναζήτησης και διερεύνσης του “είναι” του. Κρατώντας ένα πινέλο μπορείς να αποτυπώσεις συναισθηματικά κουβάρια , με λίγο πηλό να καταστήσεις απτή μια μέχρι πρότινος φανταστική φιγούρα. Είναι δυνατόν να παρακολουθήσεις τον εαυτό σου να κάνει ένα μεγάλο απροσδόκητο, ανεπιτήδευτο βήμα προς την ιδεατή κατεύθυνση, να γίνεις μάρτυρας της υπέρβασης του εγώ σου, της διανοητικής και συναισθηματικής σου αναβάθμισης.

Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΗ ΙΔΕΩΝ

Το προϊόν του κύκλου της λήψης ερεθισμάτων, επεξεγασίας, έκφρασης και ανατροφοδότησης είναι η σύλληψη. Είναι η ιδιαίτερη , η λαμπρή στιγμή ,η γενεσιουργός δύναμη της προαναφερθείσας επιθυμητής εξέλιξης.Τόσο η σύλληψη , όσο και η διάδοση θα ήταν αδύνατο να σταθούν χωρίς την τέχνη. Θα ήταν πλάσματα ανήμπορα να ξεδιπλωθούν και να εξαπλωθούν. Θα μαραζώναν. Θα γινόμασταν και εμείς ανίκανοι να αξιοποιήσουμε την οποιαδήποτε διανοητική και εκφραστική έξαρση, δεμένοι στο προηγούμενο σκαλοπάτι.

Γιώτα Κεσσανίδου.

Δημοσίευση σχολίου