Του Κώστα Στούπα
Ο μοναδικός λόγος που συμφέρει όσους απαρτίζουν μια κυβέρνηση να προσφύγουν σε πρόωρες εκλογές είναι να κερδίσουν περισσότερα σε σχέση με το αν επιλέξουν να τις κάνουν ένα χρόνο αργότερα. Αλλιώς γιατί να χάσουν τους μισθούς και τα προνόμια νομής της εξουσίας;
Οι νομπελίστες Κάνεμαν και Τβέρσκι που μαζί με τον Θάλερ έχουν αλλάξει τα δεδομένα της οικονομικής επιστήμης, διατείνονται πως οι άνθρωποι όταν έχουν να επιλέξουν μεταξύ του κέρδους και της αποφυγής της ζημιάς (μεταξύ της πιθανής ευχαρίστησης και αποφυγής πιθανού πόνου) δίνουν προτεραιότητα στην αποφυγή του πόνου...
Κοντός ψαλμός αλληλούια...
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σενάριο των εκλογών το Φθινόπωρο του 2019 είναι πως έχουμε εισέλθει ήδη σε προεκλογική περίοδο καθώς τα προεόρτια για την καθαρή έξοδο από το τρίτο μνημόνιο και τα "πυρηνικά” όπλα της σκανδαλολογίας αρχίζουν ήδη να εξαντλούν την όποια δυναμική τους.
Η κυβέρνηση το Φθινόπωρο του 2017 κατάφερε με το θετικό σενάριο της εξόδου από το μνημόνιο να μειώσει τη διαφορά από την προπορευόμενη δημοσκοπικά Ν.Δ.
Τον Χειμώνα η διαφορά σταθεροποιήθηκε και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις παρατηρούνται τάσεις διεύρυνσης.
Η υπόθεση Novartis γυρνά μπούμερανγκ (αλλιώς ποιος ο λόγος της απόκρυψης της διαδικασίας από την κοινή γνώμη;) και τα "καουμποϊλίκια” του νέου αστέρα της διαπλοκής στην Τούμπα εντείνουν την κυβερνητική φθορά.
Αν τους επόμενους μήνες συνεχιστεί η διεύρυνση της διαφοράς ο κ. Τσίπρας μπορεί να διακινδυνεύσει την θέση του στο διαμορφούμενο ακόμη νέο διπολισμό.
Εξάλλου η διατήρηση ενός 20% της εκλογικής βάσης που εκπλήσσει πολλούς, χωρίς ουσιαστικό πολιτικό αφήγημα αλλά με πυροτεχνήματα τύπου το νέο (που αποδείχτηκε παλαιότερο) εναντίον του παλιού και ο αγώνας εναντίον της διαφθοράς και διαπλοκής με προμετωπίδα τους Σαββίδηδες και τους Καλογρίτσες, δεν πείθει...
Χωρίς πολιτικό αφήγημα και με βεβαρυμένο το μητρώο των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, ο μοναδικός συνεκτικός ιστός παραμένει η "κουτάλα” της εξουσίας.
Οι "κουταλόφρονες” όμως δεν έχουν μπέσα και μόλις διαφανούν εκλογές στον ορίζοντα αρχίζουν τις δουλικές υποκλίσεις σ’ αυτόν που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να πιάσει την "κουτάλα” μετά τις εκλογές.
Προκειμένου να πείσουν μάλιστα "καρφώνουν” τα χέρια που τους τάιζαν μέχρι χθες με μεγαλύτερη μανία από τους άλλους. Τούτο δεν είναι καινούργιο. Η συμπεριφορά του "μεταστάντος” ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ είναι νωπή ακόμη στη μνήμη όσων παρακολουθούν τα τεκταινόμενα.
Η κυβέρνηση και τα στελέχη της συνεχίζουν να υποστηρίζουν σε όλους τους τόνους πως οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Το σενάριο αυτό φαινομενικά ενισχύεται και από τις παραιτήσεις κάποιων στελεχών τις τελευταίες μέρες από θέσεις του κρατικού μηχανισμού επειδή επιθυμούν να λάβουν μέρος στις επόμενες εκλογές (απαιτούνται τουλάχιστον 18 μήνες).
Το παράδοξο σε αυτές τις παραιτήσεις είναι πως κάποιοι που δεν κατάφεραν να εκλεγούν με μια πλειοψηφία 150 βουλευτών ελπίζουν να εκλεγούν με μια ομάδα 50-60 βουλευτών.
Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές προσδιορίζουν σαν πιθανότερη περίοδο εκλογών το επόμενο Φθινόπωρο (του 2018). Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται στην άποψη πως το Φθινόπωρο του 2018 θα μπορούσε να είναι δυνητικά η πλέον ευνοϊκή περίοδος για την κυβέρνηση.
Το τρίτο μνημόνιο θα έχει τελειώσει με τους κατάλληλα σχεδιασμένους πανηγυρισμούς και ο Ιανουάριος του 2019 που θα επιβληθούν νέα μέτρα τα οποία θα θυμίζουν μνημονιακές υποχρεώσεις θα απέχει ακόμη αρκετά.
Τον Ιανουάριο του 2019 θα μειωθούν οι συντάξεις και ένα χρόνο αργότερα η μείωση του αφορολόγητου θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογίας για τους περισσότερους και την καταβολή φόρων ακόμη και για νοικοκυριά με εισοδήματα φτώχειας.
Αυτό είναι το ρεαλιστικό σενάριο. Καθώς όμως όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια οι Θεοί γελούν...
Η φθορά της κυβέρνησης επιταχύνεται και ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και αιφνιδιασμούς πριν το Καλοκαίρι.
Σε μια τέτοια περίπτωση το χρηματιστήριο θα είναι από τα πρώτα σημάδια επικείμενων εξελίξεων...
Θα ήταν ευτυχές γεγονός για τον Κ. Μητσοτάκη ο Α. Τσίπρας να επιχειρήσει να εξαντλήσει την τετραετία. Η περίοδος που διανύουμε είναι ακανθώδης και είτε από την οικονομία είτε από τα ανοιχτά εθνικά ζητήματα θα μπορούσαν οποιαδήποτε στιγμή να δρομολογηθούν ανεξέλεγκτες εξελίξεις τις συνέπειες των οποίων είναι δύσκολο να προσδιορίσει κάποιος.
Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας και η μερίδα του λέοντος της ευθύνης τα τελευταία χρόνια για την κατάσταση αυτή ανήκει στον κ. Τσίπρα. Θα ήταν άδικο να χρεωθεί τις ευθύνες κάποιος άλλος, όπως έγινε το 2010...
Μυρίζουν εκλογές όντως, αλλά οι πολιτικές εξελίξεις ουδέποτε κυοφορούνται με ...κρίνα!
capital.gr
Δημοσίευση σχολίου