διήγημα
.....αυτό
το πολύτιμο νέκταρ που καταπίνουμε, λατρευτό μου κοτοπουλάκι[1]
ΤΡΟΥΜΑΝ ΚΑΠΟΤΕ
.......εξουσίαζε η εντύπωση πως κάτι χάθηκε παρακάτω και με κάποιο τρόπο
πρώιμης φαντασίωσης επέστρεφε - ο χρόνος είναι πάντα διεστραμμένος μέσα στη
δική του κίνηση οι άνθρωποι γίνονται αρνητές των ίδιων των προσταγών τους στην
αμφίρροπη φιλονικία με το όνομα που ξεψυχούν - φορούσα το σακάκι μου να φύγω
κλέβοντας το νόμισμα από τα δόντια της νεκρής μπορώ ν' ανεχτώ ότι ακόμα κι αυτά
τα λίγα που έχω στο νου με κάποιο νόημα άρρητο γλιστρούν όπως προσπαθώντας να
κερδίσουμε το λειτούργημα της μυθοπλασίας ή ενός φόνου - για να υπάρχουμε
δίκαιοι με φράσεις μισές και μισοβυθισμένες γύρω απ' το ακύμαντο του βραδινού
λύχνου ενώ συρρικνώνει τη φωνή και με γεμίζει πέλαγος ή εκείνη η επίμονη
πρόκριση ν' αντικρίσω τη βασίλισσα χωρίς πνοή άλλη μια φορά - Holders of one
position , wrong for years [2]
μα
δε μπορεί να γίνει τρυφερός ο ήλιος ποτέ αποτελεί χιμαιρική προσδοκία
του κάθε τυφλού ή ένα νόμιμο αμάρτημα καθώς θα συνωστίζονται τα πλήθη στους
βασιλικούς γυναικωνίτες ο Ορέστης έκανε το ίδιο δρομολόγιο με αυτό του Καπότε
στην Παρκ Άβενιου πάνω από την 80ή οδό τραβώντας τη Μαίρη με οργή απ' τον
βραχίονα - η Μαίρη Σάντσεζ θυμώνει απομακρύνεται μες στη βροχή ακουμπώντας τα
βογγητά της ένα σώμα προφανές απεικονίζομαι σαν ξεπεσμένος γαιοκτήμων θυμάμαι
εκείνο το άγνωστο ζευγάρι και την κομψή δεξίωση στην 84η οδό και το χειρότερο
σαρκικό σφάλμα Στοπ Αποδεικνύεται νόμιμο αμάρτημα σε μια γλώσσα νομική τοπικά
ακατάληπτη όπως τα πορτρέτα των συνομιλούντων στον αδιέξοδο διάδρομο η Μαίρη
Σάντσεζ είναι περήφανη που έχει ανταύγειες καφέ δεν είναι μαύρη - η
Κλυταιμνήστρα ζει στο Σαν Ντιέγκο είναι μια άλλη - πίνει πολύ - ιδού, η
ευκαιρία για το δηλητήριο όταν ρίχνει πασιέντσες ή παίζει ζάρια ή ακουμπάει στο
σοφό ρολόι του τοίχου, ΜΑΙΡΗ : ''Μεγάλωσα τα παιδιά μου μέσα στην Ολόγιομη
Πίστη''-/ η φούστα της ήταν κολλημένη όταν σηκώθηκε όπως ο πόθος σε μερικές
γυναίκες με τα μισά της χρόνια Λίγο αίμα δεν θα 'ταν άσχημα εδώ - ένα έγκλημα
που μάς σώζει από την ευτυχία
........χωρίς τον εραστή της άμοιρη Άνασσα πίσω απ' ο,τι ασχημαίνει το μυστικό
συρτάρι με το αδιάβαστο σημείωμα ζούσα ανώδυνα σε γαμήλιες γιορτές
απειλούσε ασφυκτικά η ευθυμία των δημόσιων γυναικών : Η Ηλέκτρα : Η προκυμαία :
Δεν ξέρω αν υποδέχεται τα βήματα μελλοντικών ανθρώπων στοιβαγμένων - μελαγχολικών
γενεών ή όσες άφησαν τα ίχνη σαν τιμωρημένη νεότητα από παλιά - το παρελθόν
αναγνωρίζει με αυταρέσκεια αυτούς που έφυγαν - μερικές φορές κατάφερνα να
κοιμηθώ λέγοντας ξανά και ξανά το ''Πάτερ ημών'' η εξουσία άλλωστε ιδιοποιείται
τη δική της αιώνια θεολογία η εκδίκηση θεογονεί καινούριες κατάρες [3] μιλάω
και μιλάμε με όρους θεοποίησης
Η Κλυταιμνήστρα πεθαίνει
μέσα σ' εκείνο το προαστιακό κομμωτήριο του Σαν Ντιέγκο - αθόρυβα ταξίδια με
δηλητήριο - αναψυκτικά ποτά και όνειρα στις αποβάθρες me befel a ferly, a faity
me thoughte [4] - μάτια υγρά ιδιόμορφες κηλίδες - Οι Ιατροδικαστές φαινόταν να
πέρασαν πολλές φορές αντίπερα - οι όχθες παρέχουν δωρεάν αντίτιμο εισιτηρίου σ'
αυτούς - στα διαπύλια και στα πορθμεία - φιλοφρονήσεις ατέρμονες με τον βαρκάρη
του Βόλγα ή του Αχέροντα εμείς οι υπηρέτες είμαστε οι πρόδρομοι κάθε συμφοράς
παρ' ότι δεν προβαίνουμε σε καμιά μαρτυρία ή εξομολόγηση αλλά θα αιμορραγώ για
ένα πρόσωπο άγνωστο και το αγιόκλημα κοντά στο σκεβρωμένο παράθυρο this land,
cut off [5] δεν αποκάλυψαν τα πρόσωπά τους οι χοηφόρες ακούστηκε ότι η ίδια
ένοχη ηδονική κραυγή ήταν μαζί τους μεταμφιεσμένη - όταν σ' αγγίζουν -
πεθαίνεις - οι Ερινύες - όπως κυνηγάει με κύκλους το γεράκι ή τα ερωτικά
σεντόνια με τις υγρές μυρουδιές φωνές του άνεμου όπου κρέμονται ''θα περάσουν
τα μεσάνυχτα όπως βλέπω'' -πρόκειται για τη γνωστή περίπτωση που ξέρετε συνήθως
οι ένοχοι αφομειώνονται ή κρύβονται πίσω από τα δέντρα στην αυλή Τρέφω ελάχιστη
αγάπη γι' αυτή την πόλη μένω ανεξήγητα στη μήτρα της, μονάχα για κείνη την
Παναγιά που άλλαξε χρώμα κι έγινε μαύρη [7] ίσως καφέ όπως τα παλιά δαμάσκηνα
στα μανίκια των σκιάχτρων-
........ο Ορέστης ή ο Τρούμαν εν ζωή ήταν κυρίως μεταθανάτιοι, - περιπλανήθηκα
ακούγοντας το νερό πρόσεξα τους ήχους καθώς έφεγγε σκέφτομαι με κείνο
τον ρηχό τρόπο που με κάνει αγαπητό σε όλους καθόμουν στην όχθη ακίνητος
ξαπλωμένος στο βουητό του χορταριού θα νυχτώσει προς το παρόν θα είμαι εδώ
ήμουν πάντα εδώ σιωπηλά περίπου ένοχα αλλά με στόμφο και θυμό μου λέει πως της
χρωστώ 2000 δολλάρια οφείλω ν' ανακαλύψω την πιο γρήγορη πορνεία που επιφέρει
κέρδος αστραπιαίο ανάμεσα σε πρόξενους και ψευδοπροφήτες
η φίλη της ήταν γιατρός επαλήθευε τα πάντα μια θεά
του ντετερμινισμού τρομερό μυαλό διάνοια της μεταφυσικής ένα βράδυ ο Τρούμαν
πυροβόλησε με τον πιο απρόσεκτο και ωμό τρόπο τώρα είμαι πιο πέρα κάπου ανάμεσα
στην 84η και 80ή οδό όπως όταν άρχισα αυτό το επεισόδιο το στημένο μοιρολόι η
Κλυταιμνήστρα χάθηκε μεταμφιέστηκε καθώς σάς διηγήθηκα σε μυροφόρα ή χοηφόρο
δεν είναι αυτή που νομίζετε πήρε τη θέση της η Μαίρη Σάντσεζ τουλάχιστο έχει
εραστή επαληθεύοντας την τραγωδία δεν ζει στο Σαν Ντιέγκο αντιπαθεί τα
κομμωτήρια ο άντρας της μάς ταΐζει κάθε τόσο ένα χρησμό για την δυναστεία
των Ατρειδών ο Ορέστης ήταν Έλληνας μετανάστης δεύτερης γενιάς τόβαλε στα πόδια
τελευταία στιγμή έτσι μπήκα στα παπούτσια του - η Μαίρη πάσχει από θρησκευτική
καταληψία σάς είπα όλη την αλήθεια από τις πρώτες λέξεις μπορεί να
πυροβόλησε εκείνος ή ο Τ.Κ. - Εν ψυχρώ- ή εγώ - Before you reach the frontier
you are caought [8] - η εκλαμψία της νύχτας περίεργη πιο περίεργη έφυγε μόνη
της μόνη της όπως η στάχτη όπως η αγωνία όταν δεν είναι πραγματική τη φίλησα πολλές
φορές θωπείες σε αποβάθρες ακατοίκητες που προφητεύουν τι θα συμβεί θ' αφήσει
πίσω ο,τι φοβάται αφήστε την έτσι ξαπλωμένη εκτυφλωτική στο τίποτα απέχω μια
χειμωνιάτικη μέρα από τα πάντα τα δευτερόλεπτα υποχωρούν ξαναφίλησα το
αίμα στο στόμα της ψιθύρισα αργά ''αυτό το πολύτιμο νέκταρ που καταπίνουμε,
λατρευτό μου κοτοπουλάκι''
ΤΕΛΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]
Τρούμαν Καπότε, Μιας μέρας δουλειά, μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, από τη συλλογή
Μουσική για χαμαιλέοντες, Η λέξη τ. 38, 10/1984
[2]
Φρουροί μιας μόνης θέσης για χρόνια λανθασμένης [Γ. Όντεν, στο Seamus Heaney, Η
κυβέρνηση της γλώσσας, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραίτης, Πατάκης, 2010, στο κεφ. Ο
βαθύς ήχος στον Όντεν
[3]
Milan Kundera, Σαν το ψάρι στο ενυδρείο, μτφρ. Αντώνης Φωστιέρης, Η λέξη τ.25,
7/83 [αναφορά στις ψευδο-θεολογικές σημασιολογίες του Κάφκα απέναντι στα
φαινόμενα εξουσίας και πολιτικής]
[4]
ένα θαύμα συνέβη - μου εφάνη πράξη μαγική [Seamus Heaney ο.π., Piers Plowman,-
αφηγηματικό ποίημα του 14ου αιώνα με έντονη ενορατική δύναμη του Ουίλιαμ
Λάγκλαντ [1330-1386]
[5]
Γ. Όντεν, ο.π. ημιστίχιο [αυτή η γη αποκομμένη]
[7]
Οι Μαύρες Παναγίες [βλ : Διαδίκτυο]
[8] Στα σύνορα πριν φτάσεις θα πιαστείς / Γ. Όντεν στο Seamus Heaney ο.π.
Δημοσίευση σχολίου