Αν υπάρχει διακύβευμα στις Ευρωεκλογές αυτό είναι αν θα υπάρχει Ευρώπη. Οτιδήποτε άλλο είναι υποδεέστερο των καιρών μας
Εκείνο που πρέπει να κατανοήσουμε για το μέλλον, που ως συνέχεια ενός βιωματικού παρελθόντος έρχεται, είναι ότι, η έξοδος από τα μνημόνια, αληθής ή ψευδής, δεν αναιρεί εις το διηνεκές την ύπαρξη αυτών ως συστατικό ενός άκρως ελεγκτικού μηχανισμού εκ μέρους της Ευρώπης και όσο ο έλεγχος των κρατών από το μηχανισμό αυτό διασφαλίζεται
με
την διατήρηση και την επανεμφάνισή των , όσοι .... τα αποδεχθήκανε , θα τα ξανα-αποδεχθούνε.
Ίσως να κάνω και λάθος .... , η ιστορική όμως πραγματικότητα του Δυτικού καπιταλισμού στις σχέσεις μεταξύ ισχυρών και ανίσχυρων κρατών συστέλλει την αισιοδοξία για το αντίθετο και μας λέει ότι:
- είναι η ''υποχρέωση'' των εξαρτημένων χωρών να βάζουν στόχους χειραφέτησης χρησιμοποιώντας μέσα και εργαλεία που τους προμηθεύουν οι κυρίαρχες χώρες , όπως , μνημόνια , προσαρμογές , τεχνικό προσωπικό ( τρόϊκα ) , εποπτεία , επιτήρηση και ... θεσμούς για την διαχείρηση της διοίκησης και τον έλεγχο των κυβερνητικών δραστηριοτήτων ωσάν να αναφερόμεθα σε τριτοκοσμικές χώρες , γι' αυτό και σε κάθε αυτόβουλο βήμα που κάνουμε άμεση είναι η σύγκρουση γιατί έχεις απέναντι ένα θεσπισμένο ιμπεριαλισμό και όχι ένα εταίρο.
- και αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ''υποχρέωση'' αυτή ως πρόβλημα για τον ελληνικό λαό στην ύπαρξη και την ταυτότητα που τον διαμορφώνει ως τέτοιο χωρίς πολιτική , οικονομική και πολιτιστική αυτονομία , κατάσταση κατοχής που γεννά μια άλλη ''εθνική υποχρέωση'' , την απελευθέρωση , αλλά πρώτα στο εσωτερικό από τις κυρίαρχες ομάδες εξουσίας που αποδείχτηκαν συνένοχες των ξένων στην καταπίεσή του χρησιμοποιώντας το κράτος και τους μηχανισμούς του
- αυτή η απελευθέρωση του λαού στο εσωτερικό είναι το πρώτο βήμα ελευθερίας από την ξενοκρατία , γιατί οι πολιτικές μας '' elite '' , οι ξεκομμένες από τον λαό , από το απελευθερωτικό εικοσιένα κληρονομικά
έχουν υποταχθεί σ' εκείνο το ευρωπαϊκό μοντέλο που οι <δυνάμεις κατοχής > με Ιησουϊτικη μέθοδο ιεραποστολικού χαρακτήρα προπαγάνδιζαν στην νεοσύστατη τότε Ελλάδα και αν τα δεδομένα της εποχής εκείνης το έκριναν αναγκαίο , είναι υπό συζήτηση , αν .... , το κληρονομημένο δόγμα που παίζεται ιδεολογικά με την ρήση ''ανήκομεν εις την Δύση '' , ανταποκρίνεται επαρκώς σήμερα στις εθνικές ανάγκες και την ύπαρξη του λαού μας
- διότι εκείνο που δεν έχει διευκρινισθεί στον λαό είναι ότι η αποδοχή όλων αυτών των μνημονίων ..... για δήθεν εξορθολογισμό , δεν έχει ως στόχο την κανονικότητα ενός ''κοινωνικού κράτους'' , παρά μόνο την ικανότητα αυτού να πληρώνει ανελλιπώς τα τοκογλυφικά του χρέη στο κτηνώδες ... κεφάλαιο , ώστε να συνεχίσει στην νόρμα αυτή ως υγιής
''πελάτης'' την αιμοδοσία με την επιστροφή του ..... στις αγορές ( αέναη ομηρία χρέους και έξοδος στις αγορές για ατελείωτες πληρωμές ).
- επομένως δεν υπάρχει γι' αυτόν είσοδος και έξοδος από τα μνημόνια στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ευρώπης , αλλά μια ανακύκλωση κατοχής με διαφορετικούς κάθε φορά τίτλους στο περικάλυμμα ενός λίφτινγκ της βαρβαρότητας του Δυτικού αποικιοκρατισμού από το βεβαρημένο του παρελθόν που συνεχίζεται στο παρόν με στόχο , να απορροφηθεί και η τελευταία ικμάδα του εθνικού πλούτου των κρατών από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο που θα γεννά τις απαραίτητες , για την εφαρμογή των μνημονίων .... , οικονομικές κρίσεις .
Είναι η χειρότερη μορφή ιμπεριαλισμού ακόμα και από τον ''νεοαποικισμό'' του 19ου αιώνα λόγω της κινητικότητας του παγκόσμιου κεφαλαίου και για εκείνους που τον ασκούν σημαίνει δύναμη χωρίς ευθύνη , ενώ για εκείνους που πάσχουν από αυτόν καταστροφή χωρίς επανόρθωση
- δεν είναι απλώς προσπάθεια εξαγωγής των κοινωνικών συγκρούσεων από τις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες στον υπόλοιπο κόσμο ή πολιτικός ανταγωνισμός
των μεγάλων δυνάμεων της εποχής του ψυχρού πολέμου
- είναι κάτι πολύ χειρότερο Μαρξιστικά ερμηνευμένο από τον Λένιν
- είναι η ογκώδης συσσώρευση του χρηματιστικού κεφαλαίου σε μια διαρκώς μεγαλύτερη κλίμακα που διεκδικεί τα σκήπτρα της πολιτικής στην παγκόσμια οικονομική τάξη με βομβαρδισμούς , αφανισμούς , μεταναστεύσεις και με δείκτη < επιτυχίας > το ολοένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και φτωχότερων εθνών του κόσμου
- το πόσο αυτό το μοντέλο της νέας τάξης θα διαρκέσει ως μόνιμη παγκόσμια πολιτική που εκπορεύεται από Δ.Ν.Τ. - Ο.Η.Ε. και διάφορους άλλους οργανισμούς ... <ειρήνης και ανθρωπισμού > , συμπεριλαμβανομένου και του διευθυντηρίου της Ευρώπης , είναι το πρόβλημα που πρέπει να μελετηθεί σε βάθος από τα ανεπτυγμένα έθνη του κόσμου , γιατί πρώτα αυτά θα αισθανθούν τον αντίκτυπο της πλήρους αποτυχίας του
- και αν την πολιτική αυτή σε πρώτη φάση την γνωρίσαμε με βομβαρδισμούς , μεταναστεύσεις , εκτοπίσεις και οικονομική καταπίεση , σε δεύτερη φάση θα την γνωρίσουμε καλίτερα στην πολιτιστική της ηγεμονία , που ως κουλτούρα του ιμπεριαλισμού εις βάρος της κουλτούρας κάθε λαού θα ανατρέψει την θεμελιώτερη αρχή του πολιτισμού μας , ''το δικαίωμα κάθε λαού να υπάρχει'' με γηγενή πρότυπα , λατρεία και παραδόσεις , διότι στην ιδεολογία της εκμετάλλευσης δεν έχει θέση το ''ανθρώπων κοινότητα που αναγνωρίζεται ως εθνική ύπαρξη μέσα στην ιστορία'' .
- στην καλύτερη περίπτωση μόνο μειοψηφίες ερμαφρόδιτης ταυτότητας θα υπάρχουν και αυτό για επιλεκτικές παρεμβάσεις των ισχυρών στην εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών συμφερόντων
- το βίωσαν υπό μίαν μορφήν αυτό οι Έλληνες της Μακεδονίας για την Βαλκανική ειρήνη ... , το πόσο θα διατηρηθεί άγνωστο και θα το δούμε , γιατί η κουλτούρα του ιμπεριαλισμού είναι κουλτούρα πολέμου .
Εάν υπάρχει μια έξοδος για τους λαούς της Ευρώπης από αυτή την χαοτική κατάσταση , αυτή είναι έξοδος από τον νεοφιλελευθερισμό ενός οικονομικού διευθυντηρίου που γκρεμίζει την ανθρωπιστική Ευρώπη και οδηγεί τις εθνικές συνειδήσεις των λαών σε γενοκτονία
Ευρωεκλογές για ανθρωπιστική Ευρώπη , την Ευρώπη του διαφωτισμού και της αναγέννησης , ίσως .... το μόνο ανάχωμα από το παρελθόν της πολιτισμένης Δύσης που μπορεί να αποτρέψει την παγκόσμια βαρβαρότητα στο μέλλον , όθεν επιστροφή στην πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι στον οικονομισμό για μερική βελτίωση των συνθηκών του ανθρώπου .
Σ'
αυτήν την πραγματικότητα , έκαστος εξ ημών μπορεί να έχει τις ιδέες και τις ιδεολογίες του , τις αξίες και τις αρχές στην υποκειμενικότητά του , όμως όλοι οφείλουμε αντικειμενικά να παραδεχθούμε τα γεγονότα !
'' αυτό είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών στην Ευρώπη''
Με
δεδομένο ότι , όση άγνοια και αν έχουμε ως εκλογείς για πρόσωπα και πράγματα , γνωρίζουμε ποιοι είναι , για να τους αποφύγουμε , οι εκπρόσωποι των δανειστών , των τραπεζιτών και των τοκογλύφων στην χώρα μας και την Ευρώπη !!!
|| Στην εκλογική αυτή μάχη , που είναι μάχη πολιτισμού για την Ευρώπη , ένα απόφθεγμα σχεδόν παγκόσμια αποδεκτό είναι ότι στην καπιταλιστική κουλτούρα αντιπαρατίθεται μόνο εκείνη των σοσιαλιστικών καθεστώτων και ότι έξω από αυτούς του δύο πολιτιστικούς χώρους δεν υπάρχει τίποτα το σημαντικό και τίποτα δεν είναι δυνατόν να υπάρξει . Δεν είναι εύκολο να νικηθεί η αντίσταση αυτής της ιδεολογίας , αλλά σε κάθε επίγνωση καταπίεσης υπάρχει ο σχεδιασμός της ελευθερίας και για να το κάνουμε πρέπει να χαράξουμε ένα καινούργιο πολιτιστικό χώρο , αρκεί να υπερνικήσουμε
τον πιο επικίνδυνο εχθρό , την ''μοιραλολατρία'' , αντίληψη συντηρητική της παραδοσιακής Δεξιάς που μετά τις ιστορικές αποτυχίες του Σοσιαλισμού έγινε αντίληψη και της προοδευτικής Αριστεράς || .
του Ασλανίδη Ματθαίου.
Δημοσίευση σχολίου