...να ανατραπεί η λογική του ένοχου...
Η 22 Ιουνίου 2015 είναι μία ακόμη τελευταία
ημέρα των πολλών τελευταίων ημερών που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Με
το πρόσχημα της τελευταίας μέρας χάθηκαν πολλά. Η καινούργια απειλή ακούει στο
όνομα 1,60 δισεκατομμύρια ευρώ και αν δεν πληρωθούν μέχρι την 31 Ιουνίου, τότε
νέος θάνατος περιμένει τους Έλληνες.
Εδώ
εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο
ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία υποσχόμενος ότι την επόμενη ημέρα θα σκίσει τα
μνημόνια, πράγμα που δεν έγινε και έδωσε τροφή στο μεν ΚΚΕ να μπορεί να μιλάει
για στημένο παιχνίδι, στην δε μνημονιακή αντιπολίτευση να περιμένει την
υπογραφή και τον συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου φωνάξει το παλιό και
γνώριμο σύνθημα " Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ"
Το
βέβαιο είναι ότι το να αντιληφθεί κανείς τι πραγματικά θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και εάν
έχει σχέδιο είναι σχετικά δύσκολο γιατί άλλο πράγμα είναι επιτυχία για τον
ΣΥΡΙΖΑ και μερίδα του λαού και άλλο πράγμα είναι επιτυχία για τα Rolex του
Κολωνακίου και των Βορείων προαστίων.
Διαφορετικά
εννοεί την επιτυχία της αποστολής ο κλέφτης μιας τράπεζας και διαφορετικά ο
αστυνόμος.
Δεν
είναι λοιπόν τυχαίο που κατά την διάρκεια της συζήτησης στη βουλή για την
παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο Σαμαράς μίλαγε με
αριθμούς σαν ένας καλός λογιστής της Συγγρού, ο δε Τσίπρας δεν έκανε καμία
αναφορά σε νούμερα αλλά έλεγε και ξανάλεγε ότι η λύση θα δοθεί πολιτικά.
Από εκείνη τη συζήτηση πέρασαν περίπου πέντε
μήνες και ο Σαμαράς έφτασε στο σημείο να αναρωτιέται για τις πραγματικές
προθέσεις του Τσίπρα. Μπορεί είπε ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ να ήταν εξαρχής η έξοδος
της χώρας από την Ευρωζώνη.
Το
ποτάμι έχοντας εντολή να λέει σε όλα ναι δεν προβληματίζεται για την πολιτική και
τι πραγματικά θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά περιορίζεται σε μία παιδικού τύπου κριτική,
τονίζοντας πάντα ότι ψηφίζει τα πάντα, το δε ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου περίμενε να
γίνουν εκλογές μέσα στο Μάιο και όταν το παιχνίδι δεν βγήκε άλλαξε αρχηγό.
Στην
Ευρώπη τα πράγματα δεν ήταν και δεν είναι καθόλου διαφορετικά. Εκεί ένα τσούρμο
τύπων που παριστάνουν τους πολιτικούς προσπάθησε να επιβάλει τις απόψεις των
εντολοδόχων του αλλά φαίνεται ότι κάτι δεν υπολόγισαν σωστά.
Προκειμένου
να κερδίσω χρόνο, παραχωρώ χώρο έλεγε ο Λένιν και αυτό ήταν εκτός διανοητικού
πεδίου αυτών που σχεδίασαν την υποδούλωση της χώρας μέσω του χρέους αλλά και
των ντόπιων αντιπροσώπων τους.
Από
την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε δύο εξεταστικές. Η μία
για τον καθορισμό του χρέους των Γερμανικών αποζημιώσεων και η άλλη για
επαναπροσδιορισμό των δεδομένων βάση των οποίων η χώρα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ.
Πρώτιστο
πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ίδιος ο λαός. Ένας λαός τον οποίο όλα αυτά τα χρόνια
τον κατέστησαν ένοχο. Μαζί τα φάγαμε και τώρα θα πληρώσεις, ήταν το σύνθημα και
ο λαός πείσθηκε και φοβήθηκε.
Για
να ανατραπεί η λογική του ένοχου και φοβισμένου, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόταν χρόνο
και τον κέρδισε.
Η
μία επιτροπή δημοσιοποίησε τα προκαταρκτικά πορίσματά της. Από αυτά προκύπτει
ότι το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους είναι μη
νόμιμο, απεχθές, δεν ευθύνεται ο λαός μας για αυτό, και επιπλέον είναι
αποτέλεσμα της μετατροπής της κρίσης των ιδιωτικών τραπεζών σε κρίση δημοσίου
χρέους της χώρας μας με στόχο, κυρίως την διάσωση των γαλλικών και γερμανικών
τραπεζών.
Οι
βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν να έρθει στην ολομέλεια το πόρισμα για το χρέος,
πράγμα που είναι απόλυτα αναγκαίο γιατί με όλες αυτές τις κινήσεις, πάνω από όλα
συνειδητοποιεί ο λαός την μεγαλύτερη απάτη που είναι η μεταφορά ιδιωτικού χρέους στις
πλάτες ενός λαού.
Με
δεδομένο το πόρισμα της επιτροπής για το χρέος, αλλά και με ένα νούμερο που θα
καθορίζει για πρώτη φορά επίσημα το ύψος του κατοχικού χρέους της Γερμανίας ο
Τσίπρας θα προσέλθει στη διαπραγμάτευση με στόχο να κερδίσει όσο χρόνο
χρειάζεται προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να θέσει στο τραπέζι
και να απαιτήσει την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Η
παραπάνω θέση δεν είναι μόνο προεκλογικός λόγος αλλά και είναι η μόνη λύση που
μπορεί να οδηγήσει την χώρα σε έξοδο από την κρίση, γιατί σε όλους είναι γνωστό
ότι με μία ανεργία της τάξης του 27% και με κατεστραμμένο τον παραγωγικό και κοινωνικό
ιστό της χώρας, κανένας νόμος 100 δόσεων, ούτε καν η σεισάχθεια μπορεί να σου δώσει
άμεση και βιώσιμη λύση.
Δημοσίευση σχολίου