ΕΚΛΟΓΕΣ 2015: ΠΩΣ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

"αφήσαμε να διαχειριστούν, μεγάλα πράγματα μικρή άνθρωποι"

γράφει ο Ασλανίδης Ματθαίος

Πριν ακόμα ο λαός συνέλθει από τον εμπαιγμό που του επεφύλαξε αυτή η κυβέρνηση με το δημοψήφισμα, βυθίζεται εκ΄ νέου σε μια σύγχυση αποπροσανατολισμού με την ξαφνική αναγγελία των εκλογών.

Το έργο πρέπει να ολοκληρωθεί.

Διότι μετά την υποταγή της πολιτικής ηγεσίας στα κελεύσματα των εκβιαστών, πρέπει να συρθεί και ο λαός σε υποταγή μέσω των εκλογών προκειμένου να νομιμοποιηθούν και από αυτόν τα συμφωνηθέντα.

Το σκηνικό των εκλογών έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ πέντε κόμματα μία πολιτική.

Μνημόνια, λιτότητα, ύφεση και αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον που τις γνωρίσαμε πολύ καλά από το παρελθόν.

Αγώνας δρόμου μόνο και μόνο για την πρωτιά, με μόνο επιχείρημα ποιός μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την επερχόμενη εξαθλίωση του λαού. Μια πρωτιά που στην σφαίρα της ηθικής θα αποτελεί όνειδος, όταν εξ' αντικειμένου, ο πρώτος θα κληθεί να εφαρμόσει μια απάνθρωπη πολιτική που ο λαός ήδη έχει απορρίψει.  

Θα ήταν ποιο συνεπές και ποιό ειλικρινές  τα ανωτέρω κόμματα, να είχαν συγχωνευθεί με τον "πάση θυσία Ευρώ" Θεοδωράκη επονομαζόμενα "ΠΟΤΑΜΙ".

Ένα ποτάμι ευρωπαϊκών εντολών που θα έχει τις πηγές του στις Βρυξέλλες και τις εκβολές του στο Μαξίμου.  

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ ότι εφεξής πρέπει να πάψει να αναπροσδιορίζεται ως αριστερά.

Η ταχύτατη μετάλλαξη του μέσα σε πέντε μήνες, από ριζοσπαστική δύναμη της αριστεράς σε συντηρητικό κόμμα εξουσίας έχει σπάσει κάθε ρεκόρ.

Το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον άντεξε κάποια χρόνια μέχρι να ξεκινήσει η δική του μετάλλαξη με τον τότε πρωθυπουργό Σημίτη.

Οι πράξεις και όχι οι ταμπέλλες προσδιορίζουν τι είμαστε η δεν είμαστε, και επειδή πολλά λέχθηκαν τελευταία περί αποστασίας και πολλές κατηγορίες εκτοξεύτηκαν να ξεκαθαρίσουμε το εξής:

Η αποστασία, δηλαδή ο χωρισμός από ένα κυβερνητικό σχήμα που θεμελιώθηκε πάνω σε συγκεκριμένες ιδέες, είναι ηθικότερη από την λιποταξία των ιδεών που το θεμελίωσε.

 Πολύ περισσότερο δε, όταν τις ιδέες αυτές τις χρωστάνε αμφότεροι ως πράξη, στον λαό που τις πίστεψε.

Επιστρέφουμε τώρα στο κυρίως θέμα του εκλογικού τοπίου. Από την μια ο κορμός του ένοχου πολιτικού συστήματος με τα πέντε κόμματα που εκφράζουν την έξωθεν και επιβεβλημένη πολιτική των εκβιαστών, μνημόνια και λιτότητα και από την άλλη ένα μέτωπο αντιμνημονιακό και φιλολαϊκό από ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με διαφορετικές αφετηρίες και ιδεολογική προσέγγιση, για να μην παρεξηγηθούμε.  

Μια εικόνα αντιπαράθεσης μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, που άλλες φορές θα παίρνει την μορφή Ευρώ η Εθνικό νόμισμα και άλλες φορές Ευρώπη η εκτός Ευρώπης, με ένα κατεστημένο ντόπιο και ξένο που θα εξαντλήσει κάθε μέσο που έχει στην κατοχή του προκειμένου να παραπλανηθεί και να εγκλωβιστεί ο λαός στον ευρωπαϊκό μονόδρομο.

Πάντοτε όμως πίσω από την εικόνα ενός εκλογικού τοπίου κρύβεται μια αλήθεια και μια πολιτική ουσία.

Η αλήθεια είναι η αναζήτηση από το πεντακομματικό σύστημα ενός άλλοθι που θα το χρησιμοποιήσει μετεκλογικά στην δυσφορία του λαού για τα σκληρά μέτρα που θα εφαρμοστούν λέγοντάς του "ΜΑΖΙ ΤΑ ΨΗΦΙΣΑΜΕ"  

Και η πολιτική ουσία είναι η κατά κράτος νίκη των εκβιαστών της Ευρώπης ακόμα και με "δημοκρατικές διαδικασίες" υπενθυμίζοντας στους λαούς της Ευρώπης, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ.

Άρα το πολιτικό διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι ποιός θα κυβερνά αυτήν την χώρα.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ Η ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

Κάπου εδώ αναδεικνύεται η διαχρονικότητα, η βαρύτητα και το βάθος των δύο λέξεων που είπε κάποτε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου απευθυνόμενος στον λαό:

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Όλα τα άλλα περί καταστροφής εάν φύγουμε από το Ευρώ, περί χάους εκτός Ευρώπης, τι θα γίνει με το χρέος κ.λ.π είναι αστεία, είναι γελοιότητες, επιχειρήματα φαιδρά ενός συστήματος στην υπηρεσία ομάδων ειδικών συμφερόντων.

Κανείς λαός δεν χάθηκε επειδή χρωστάει.

Κινδυνεύει να χαθεί όταν πληρώνει με απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας.

 Εάν αδρανήσουμε, είτε από βόλεμα, είτε από αμέλεια, είτε από φόβο και αρκεστούμε να αφήσουμε τα πράγματα εκεί που είναι μη τυχόν και γίνουν χειρότερα, να είμαστε βέβαιοι ότι οι μόνοι που θα μείνουν εκεί, στάσιμοι, θα είμαστε εμείς ενώ όλα τα άλλα θα τρέχουν με ιλιγγιώδη πολιτική ταχύτητα εις βάρος μας.

Ο λαός έχει δείξει ότι είναι και απρόβλεπτος και σοφός.

Ας περιμένουμε.