....οι μεγάλες πολιτικές ανωμαλίες, όπως αυτή, της
πλήρους αποστασιοποίησης του Αλέξη
Τσίπρα από όσα υπεσχημένα,
ήταν το πολιτικό του πρόγραμμα μέσα, στα όρια του ΣΥΡΙΖΑ, (βλέπε Πρόγραμμα της
Θεσσαλονίκης) και εικονίζει
κατ' ουσία την πλήρη απουσία λαϊκών συμμαχιών που θα τον εμπόδιζαν σε κάτι
τέτοιο.
Αποδείχτηκε ότι οι εσωτερικοί
δεσμοί σαν μηχανισμοί ιδεολογίας και δομών ήταν ανύπαρκτοι ή πολύ χαλαροί μέσα
στο κόμμα αυτό και παράλληλα
ήταν στα μέτρα του Αλέξη Τσίπρα, ώστε μπόρεσε να ανατρέψει συσχετισμούς υπέρ
αυτού.
Επιδέχεται αυτό και μια άλλη ανάγνωση, ότι
τα κυρίαρχα στρώματα που οδήγησαν τη χώρα μέχρις εδώ παραμένουν ισχυρά και στη
θέση τους.
Στρώματα που μέσα σ' ένα καπιταλισμό των swaps,
απαξιωτικό για κάθε είδους παραγωγή, κερδίζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα τζόγου
προκαλώντας πολιτικές ανακατατάξεις και συμμαχίες, εξανδραποδίζοντας τελείως το
βιομηχανικό και μεταπρατικό κατεστημένο αυτού του τόπου.
Τι έγινε;;;
Οφείλει η αριστερά να απαντήσει με ευθύνη
για να βρει συμμάχους σ' ένα δύσκολο αγώνα που είναι η ύπαρξη αυτού του τόπου
ως οντότητας.
Η αναντιστοιχία
του Αλέξη Τσίπρα και του
staff γύρω του με όσα λέγανε, είναι
μια πολιτική πράξη που η
κοινωνική έλλειψη συνεκτικότητας των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων της επέτρεψε
να κάνει ό,τι έκανε.
Νομίζω ότι ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποτέλεσε ποτέ κορμό
λαϊκών συμφερόντων στη δομή του και κύρια στην κορυφή.
Η περίπτωση Τσίπρα δείχνει με τον πιο περίτρανο
τρόπο τη νίκη του αστικού τραπεζικού-τοκογλυφικού κατεστημένου στον ελληνικό
χώρο, την ήττα των προσπαθειών μεγάλων μερίδων του βιομηχανικού και
μεταπρατικού κεφαλαίου στο δρόμο για την διεθνοποίηση της ελληνικής αστικής
τάξης και τέλος τον
κατακερματισμό των εργατικών στρωμάτων και των συμμάχων του, που είναι ο λαός.
Πρέπει να βρεθούν και να στοιχειοθετηθούν συμμαχίες
εξ αρχής, αλλιώς
η εργασία, η πρωτογενής παραγωγή αλλά και μεγάλη μερίδα του βιομηχανικού και
εμπορικού-μεταπρατικού κεφαλαίου θα
βρεθούν στα νύχια της τοκογλυφίας, αν κάτι τέτοιο δεν έγινε ήδη.
Πρέπει όλοι πλέον να συνειδητοποιήσουν ότι όσο το
ντόπιο κατεστημένο θα διεθνοποιείται τόσο τα κεφάλαια που θα έπρεπε να
επενδύονται εδώ θα παίρνουν την άγουσα και η κάθε είδους μετανάστευση θα
μεγεθύνεται.
Είναι απαραίτητο όσα ακόμα στρώματα αστικά
παρέμειναν σ' αυτόν τον τόπο να συνδράμουν σε συμμαχίες με τον λαό.
Είναι πλέον ορατό ότι τη λαϊκή συμμαχία με ντόπια αστικά
συμφέροντα που δεν πρόκειται ή κινδυνεύουν με εξαφανισμό λόγω διεθνοποίησης,
είναι επιβεβλημένη είτε το δεις εξ' αριστερών, είτε εκ' δεξιών.
Ανδρέας Κεσίδης
Δημοσίευση σχολίου