Το κυβερνητικό κόμμα και το πολιτικό σύστημα θα περάσουν σύντομα, μέχρι τα τέλη Απριλίου, από το crash test της αξιολόγησης του μνημονιακού προγράμματος. Το «πακέτο» θα είναι βαρύ, στο δε πολιτικό σύστημα οι ρωγμές είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού και ο εμφύλιος μαίνεται. Έχοντας ως ύστατο και μοναδικό στόχο πλέον την παραμονή στην κυβερνητική εξουσία, το κυβερνητικό κέντρο προσπαθεί να «ανοίξει χώρο» και να «κατακτήσει εδάφη» στο αστικό-μνημονιακό σύστημα εξουσίας. Και επειδή σε αυτόν το στόχο αρμόζουν τα αντίστοιχα μέσα, η «μάχη» δίνεται στα βρόμικα «ενδότερα» του συστήματος, με προσεταιρισμούς μνημονιακών συμμάχων ενάντια σε άλλους, με επιστράτευση μηχανισμών του «βαθέος κράτους», με εμφύλιο εντός της διαπλοκής: με τον Μπόμπολα ενάντια στον Ψυχάρη (μπλεξίματα με τους εισαγγελείς ο Ψυχάρης αλλά και διεθνές ένταλμα κατά του Μπόμπολα για «δουλειές» στην Κύπρο...), με τον Μαρινάκη ενάντια στον Αλαφούζο, με τον πρώην αρχηγό της ΕΥΠ Παπαγγελόπουλο σε πρώτο ρόλο κ.λπ. Αυτός ο «εμφύλιος» εγκυμονεί όχι μόνο «τέρατα» αλλά και αστάθεια...
Παράγονται λοιπόν έτσι νέα κύματα αστάθειας, σε ένα πολιτικό σύστημα γεμάτο ρωγμές. 
Η διεθνής διεργασία για οιονεί ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στη Σοσιαλιστική Διεθνή των Σουλτς και συντροφίας έχει ωριμάσει, αλλά το ΠΑΣΟΚ διστάζει να στηρίξει την κυβέρνηση. 
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στο «συμβόλαιο» της μη συναινετικής αντιπολίτευσης που τον ανέδειξε στην αρχηγία, αλλά η «μουρμούρα» ότι «ο αρχηγός δεν τραβάει» άρχισε ήδη. 
Το κόμμα των Μπαλτάκου - Καρατζαφέρη παίρνει θέση προβλέποντας ενδιαφέρουσες εξελίξεις, ενώ «μητσοτακικοί» και «σαμαρικοί» συνασπίστηκαν ενάντια στους «καραμανλικούς» στο συνέδριο της ΓΣΕΕ. 
Η Αριστερά πρέπει να αντιληφθεί επίσης ότι η πολιτική αστάθεια έχει «ωριμάσει» και ότι, με σημείο καμπής την αξιολόγηση, θα δημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό. Και να συνειδητοποιήσει ότι ο μόνος τρόπος να το επηρεάσει αποτρέποντας την εμπέδωση του μνημονιακού καθεστώτος είναι το κίνημα και το ενιαίο μέτωπο των δυνάμεών της. 
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στο Ασφαλιστικό αλλά και το συγκλονιστικό κοινωνικό ρεύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες δείχνουν ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις. 
Απόσπασμα από άρθρο του Πάνου Κοσμά στο dea.org.gr


Δημοσίευση σχολίου