Πάμε Γυάρο.

Διαβάζοντας τα νέα μνημόνια, το βέβαιο είναι ότι αν είσαι αριστερός και ψήφισες τον ΣΥΡΙΖΑ, γίνεσαι δεξιός βρίζοντας τον Τσίπρα, ενώ αν είσαι δεξιός τότε χαίρεσαι γιατί δικαιώθηκες. Αν έχεις ένα δράμι μυαλό σιωπάς και περιμένεις την κάλπη ελπίζοντας ότι η νέα σου επιλογή δε θα σε πουλήσει.

Από το ξεκίνημα αυτής της κρίσης το δεδομένο ήταν ότι, η κρίση, δεν θα διαλύσει μόνο το ΠΑΣΟΚ, την ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πολλούς άλλους επίδοξους μνηστήρες της καρέκλας, με την διαφορά ότι ήρθε η ώρα που και η αριστερά θα γράψει την δική της ιστορία με τα Μακρονήσια.

Μετά την «κολοτούμπα» του Τσίπρα διάχυτη είναι η απογοήτευση του κόσμου γιατί είχαν πιστέψει στον "τρίτο δρόμο" που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι διαφωνούντες, με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές του Τσίπρα, προσπαθούν μάταια να πείσουν τον κόσμο ότι έτσι έπρεπε να γίνει.

Ξεχνούν όμως ότι αυτή η επιχειρηματολογία ουδόλως διαφέρει από όσα έλεγαν οι Παπανδρέου-Σαμαράς-Βενιζέλος, επιπλέον δε, τώρα χρεώνονται και με τον εμπαιγμό του δημοψηφίσματος.

Ξεχνούν ότι δεν μπορεί να πείσεις κανέναν ότι "πάει για τρέλες στις Σεϊχέλες" τι στιγμή που, με τις επιλογές σου, τον στέλνεις Γυάρο.

Η αντίδραση του Λαφαζάνη παρά του ότι δίνει ελπίδα, γιατί στην πραγματικότητα οι άνθρωποι αυτοί υποστηρίζουν όσα προεκλογικά έλεγαν, εντούτοις δεν φαίνεται να έχει μέλλον γιατί στο όνομα της ενότητας κανένας δεν παίρνει την πρωτοβουλία να αμφισβητήσει ευθέως τον ίδιο τον Τσίπρα και τις επιλογές του.

Η ανοχή δουλεύει προς όφελος του Τσίπρα ο οποίος θα τους οδηγήσει σε εκλογές, αποκλείοντας από τα ψηφοδέλτια όλους όσους …απλά έχουν εμμονές στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε το καταστατικό του κόμματος ούτε αρχές η αξίες μπορεί να εμποδίσουν τον Τσίπρα να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και να κάνει ένα δικό του κόμμα κατά τα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέας Παπανδρέου.