Είμασταν ποτέ ελεύθεροι;
Λειτούργησε ποτέ το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας, για το συμφέρον της χώρας ή ήταν πάντα έρμαιο ξένων και εξωθεσμικών παραγόντων λόγω του ένοχου παρελθόντος του;
Το ερώτημα αυτό γεννάται αβίαστα σε πολλούς, ιδικά
μετά από αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν με τις μετεκλογικές μεταλλάξεις
αριστερών και δεξιών τιμητών της δημοκρατίας.
Από το "λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου,
περάσαμε στη μωβ γραβάτα του Καστελόριζου και από τα Ζάππεια του Σαμαρά στο
απάνθρωπό πρόσωπο της εξουσίας για να φτάσουμε στην απόλυτη προδοσία του
Τσίπρα, όπου το ΟΧΙ ενός δημοψηφίσματος έγινε ΝΑΙ και ακυρώθηκε με εκλογές, από
τις οποίες αυτό που προέκυψε δεν ήταν τίποτε άλλο από το να γεμίσει το
κοινοβούλιο από κάθε είδους πρακτορευμένα υποκείμενα.
Ποιο είναι αυτό το ένοχο παρελθόν από το οποίο δεν
μπορούμε να απαλλαγούμε και πώς ελέγχει το πολιτικό παιχνίδι;
Την απάντηση δίνει η CIA η
οποία αδειάζει τον πατερούλη μας Εθνάρχη Καρμανλή λέγοντας ότι "φορούσε
κουκούλα".
Κάναμε αγαλματάκι τον συνεργάτη των ναζί και κοντεύουμε να θεοποιήσουμε έναν ρουφιάνο.
Το δυστύχημα όμως είναι ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι γεμάτο από
τέτοιους.
Είτε είναι αριστεροί τύπου Κύρκου, είτε είναι δεξιοί τύπου Καραμανλή, το ένοχο παρελθόν τους δεν τους αφήνει να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της χώρας, αλλά είναι πάντα δουλικά που τα οδήγησαν στην εξουσία, γιατί λόγω του παρελθόντος τους, τους ελέγχουν πλήρως.
Κωσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου,
Μητσοτάκης και οι σπόροι τους έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το χάλι και ενώ ο λαός
πίστεψε ότι μπορούσε να απαλλαγεί από τους βρικόλακας, το σύστημα ήταν ήδη έτοιμο
και έβαλε στην σκηνή τους νεορουφιάνους, των οποίων η ιστορία θα γραφτεί με τα
ραβασάκια της CIA
του σωτήριου έτους 2080, αλλά τότε θα είναι αργά γιατί θα έχει γραφτεί και το
Ρέκβιεμ της Ελλάδας.
γράφει ο Ντελάλης.
Δημοσίευση σχολίου