Συρία: ένας ακόμη βρώμικος πόλεμος - Ο χαμένος παράδεισος. (Εικόνες φρίκης)

Συνηθίζεται να λέγεται ότι η Συρία έγινε το νεκροταφείο όλων των γεωστρατηγικών αναλύσεων. Όλες οι αναλύσεις από το 2011, που προέβλεπαν την γρήγορη πτώση του καθεστώτος Μπασάρ αλ-Άσσαντ, από τις ισλαμιστικές και μη συμμορίες –η εξέλιξη της «συριακής άνοιξης»– κατέρρευσαν.

Η συριακή διοίκηση χάρη στην οργάνωση, τις σταθερές εξωτερικές συμμαχίες με το Ιράν και τη Ρωσία και το ότι αντικειμενικά ήταν η μόνη δύναμη που μπορούσε να εγγυηθεί μια στοιχειώδη ασφάλεια του πληθυσμού σε αντίθεση με τις απίστευτες λεηλασίες και το λουτρό αίματος που προκαλούσαν οι «εξεγερμένοι», στέκεται ακόμα όρθια.

Ειδικότερα, η Ρωσία, της έδωσε αρκετά ισχυρά λαϊκά ερείσματα καθώς και τη δυνατότητα να εξοπλίσει ένα τμήμα του πληθυσμού για να πολεμήσει την τζιχαντιστική απειλή παράλληλα με τον επίσημο στρατό.

Αυτή τη στιγμή το συριακό κράτος μάχεται σε περισσότερα από 70 μέτωπα σε όλη την επικράτεια, ακόμα και μέσα στη Δαμασκό, ενάντια σε πάνω από διακόσιες ομάδες και συμμορίες (υπό τη σημαία του Ισλάμ), που από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκαν εξοπλισμένες με υπερσύγχρονους αντιαρματικούς πυραύλους και αξιοζήλευτα οπλικά συστήματα, άφθονη χρηματοδότηση, έντυπο υλικό και εξασφαλισμένες εφεδρείες από την απρόσκοπτη ροή φανατικών ισλαμιστών και μισθοφόρων.

Σύριοι και ξένοι, ως επί το πλείστον, μισθοφόροι που προέρχονται από τουλάχιστον 60 διαφορετικές χώρες, από τις ΗΠΑ και το Κόσσοβο, ως τη Μαλαισία και την Αυστραλία, έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου καταστροφή στην περιοχή και εκατομμύρια πρόσφυγες, είτε εξ αιτίας των μαχών με τον κυβερνητικό στρατό, είτε λόγω των μεταξύ τους σφαγών για τα λάφυρα, το σκλαβοπάζαρο γυναικών και παιδιών, το εμπόριο πετρελαίου και αρχαιοτήτων.

Μέσα σε τέσσερα χρόνια, οι νεκροί Σύριοι ξεπερνούν τους 200.000.

Οι συγκρούσεις στα αστικά κέντρα με βαρέα όπλα από όλες τις πλευρές, έχουν μετατρέψει σε ερείπια τις ιστορικές και άλλοτε ευημερούσες πόλεις όπως η Χομς, το Χαλέπι, η Λατάκεια και άλλες. Η πείνα και το κρύο θέρισαν πολλούς αμάχους.

Σε αυτό τον πόλεμο προφανώς δεν υπάρχει το άσπρο ούτε το μαύρο, αλλά πολλοί τόνοι του γκρι. Η ΕΕ, όμως, έδειξε ποιο είναι το «άσπρο», οι «μετριοπαθείς αντάρτες» τους οποίους ανέλαβε να εξοπλίσει και να χρηματοδοτήσει.

Η «εξέγερση» στη Συρία χρηματοδοτήθηκε και εξοπλίστηκε εκτός από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και τα κρατίδια του Κόλπου, ενώ η Τουρκία ανέλαβε το logistics της εισαγομένης ισλαμιστικής λαίλαπας.

Οι ισλαμιστές μισθοφόροι έρχονται από κάθε σημείο της λιβανοσυριακής και τουρκοσυριακής μεθορίου, τα σύνορα αυτά διασχίζουν οι πομπές ανεφοδιασμού των τζιχαντιστών, ενώ το καθεστώς του Ερντογάν ανεπισήμως οργανώνει πτήσεις τσάρτερ για υποψήφιους τζιχαντιστές, μέσω Κωνσταντινούπολης. Γραφεία στρατολόγησης τζιχαντιστών λειτουργούν επισήμως στις γειτονικές αραβικές χώρες και ανεπίσημα στην Ευρώπη, από όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 6000 τρομοκράτες (η λέξη αποκτά την πραγματική της σημασία…) έχουν στρατολογηθεί για να κάνουν «ιερό πόλεμο στη γη του Σαμ» (Συρία).

Στα κατεχόμενα από το Ισραήλ υψώματα του Γκολάν, η Αλ-Κάιντα σπατάλησε τεράστιο αριθμό ισλαμιστών και μεγάλες ποσότητες πολεμικού υλικού προκειμένου να αποκτήσει σύνορα με το Ισραήλ.

Ισραηλινοί στρατιώτες χαιρετιούνται και αστειεύονται –κάπως αμήχανα είναι η αλήθεια– με τους νέους «γείτονες», τους βλοσυρούς ισλαμιστές συναδέλφους τους, με τις χαρακτηριστικές μακριές γενειάδες και τα καλάσνικοφ. Ισραηλινός στρατός και Αλ-Κάιντα απέχουν μόλις δύο μέτρα!

Όταν τραυματίζονται εκεί κοντά οι «αντάρτες» από τις επιθέσεις του στρατού και ομάδων ενόπλων πολιτών, θα βρουν φιλοξενία και περίθαλψη στα ισραηλινά νοσοκομεία. Η ίδια κατάσταση επικρατεί στην τουρκοσυριακή μεθόριο ανάμεσα στον Τούρκικο στρατό και το Χαλιφάτο.

Το Χαλιφάτο είναι η πιο οργανωμένη συμμορία, είναι η ισλαμιστική Blackwater και έφτασε προσφάτως να κατέχει μεγάλα κομμάτια του Ιράκ και της Συρίας.

Η θηριωδία τους, όπως και των λοιπών τζιχαντιστών είναι παροιμιώδης και δείχνουν ιδιαίτερη επιμέλεια στο να μιμούνται τους Αμερικανούς βασανιστές του Γκουαντάναμο.

Έτσι ντύνουν τους αιχμαλώτους με τις χαρακτηριστικές πορτοκαλί στολές, πριν τους εκτελέσουν με φρικτό τρόπο και βιντεοσκοπήσουν τα κατορθώματά τους για να τα ανεβάσουν στο διαδίκτυο ή να τα εκδώσουν σε DVD.

Έχουν απεριόριστη πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, facebook κτλ) και το καλύτερο δίκτυο εμπορίας λευκής σαρκός και πετρελαίου από όλες τις άλλες συμμορίες. Πρόσφατα, εγκαινίασαν πολυτελέστατο ξενοδοχείο στη Μοσούλη για να κάνουν διακοπές τα ηγετικά στελέχη τους.

Στη Συρία το ΙΣΙΣ ελέγχει μεγάλα ερημικά τμήματα με μικρές πόλεις χωρίς ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, διαθέτει όμως ένα μεγάλο ατού. Ελέγχει τη ροή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, ενώ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα, ένθεν κακείθεν, κοιτάσματα πετρελαίου στη Συρία και το Ιράκ. Μάλιστα, κατασκευάζει και αυτοσχέδια μικρά διυλιστήρια προκειμένου να κερδίζει περισσότερα από το να πουλά αργό πετρέλαιο.

Σε αυτό το κολοσσιαίο λαθραίο κύκλωμα που γίνεται δια μέσω Τουρκίας «φωτογραφίζονται» και ονόματα ελλήνων εφοπλιστών, σύμφωνα με τις αμερικάνικες και γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Όχι πως θα έλειπε ο έλληνας «δαιμόνιος» εφοπλιστής από μια τέτοια βρωμοδουλειά!

Όταν το Χαλιφάτο έδειχνε πως ήθελε να ξεφύγει από τον έλεγχο και να γίνει αυτοδύναμο, οι Υψηλοί χρηματοδότες της τρομοκρατίας συγκρότησαν μια συμμαχία με σκοπό όχι την καταστολή, αλλά τον έλεγχο του Χαλιφάτου, ώστε να μην πλησιάζει σε «απαγορευμένες» περιοχές.

Παράδειγμα τέτοιων περιοχών είναι οι Κουρδικές, που έχουν τεθεί υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και ήδη στο Ιράκ αναγνωρίζονται ως χωριστό κράτος από την αμερικανική διπλωματία.

Παρά την υπεσχημένη στρατιωτική υποστήριξη, η σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης δεν έχει λάβει παρά συμβολική βοήθεια στη μάχη κατά του ISIS. Από πέρυσι (2014) το Χαλιφάτο κατέλαβε αναίμακτα τη Μοσούλη με τη βοήθεια ανώτατων ιρακινών στρατιωτικών, ενώ πριν από λίγες μέρες προέλασε στο Ραμάντι με τον ίδιο τρόπο, κυριαρχώντας έτσι στις κεντρικές ιρακινές επαρχίες.

Οι λεηλασίες, οι δημεύσεις, τα βασανιστήρια, οι απαγορεύσεις, οι μαζικές εκτελέσεις και οι ταπεινώσεις προς όλο τον πληθυσμό και με έμφαση στους «αλλόθρησκους» δεν έχουν το προηγούμενό τους από την εποχή των Μογγόλων εισβολέων.

Η τελευταία εξέλιξη έδωσε «αέρα» και στρατηγικό πλεονέκτημα στα ισλαμιστικά στίφη που απέκτησαν σχεδόν τον πλήρη έλεγχο της συροϊρακινής μεθορίου. Το επόμενο βήμα ήταν να επιτεθούν αιφνιδιαστικά κατά της αρχαίας πόλης της Παλμύρας στη Συρία, του «Μαργαριταριού της Ερήμου» προκαλώντας διεθνή ανησυχία για την τύχη των αρχαιολογικών θησαυρών.

Είναι γνωστό ότι οι ισλαμιστές πουλούν τις φορητές αρχαιότητες στη μαύρη αγορά, ενώ καταστρέφουν ό,τι δεν μπορούν να πουλήσουν και κινηματογραφούν τις καταστροφές για να προσελκύσουν και άλλους φανατικούς στις τάξεις τους.

Ο Συριακός στρατός αντεπιτέθηκε και ανακατέλαβε την περιοχή προκειμένου να οργανώσει την φυγή του πληθυσμού και να μεταφέρει τον φορητό αρχαιολογικό πλούτο σε ασφαλή τοποθεσία και κατόπιν υποχώρησε τακτικά, ελλείψει επαρκών δυνάμεων για να αντέξει μια μακρόχρονη πολιορκία.

Το ISIS μπήκε τελικά στην Παλμύρα και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να καταστρέψει τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας ώστε να μην μάθει κανείς τη βιβλική καταστροφή που συντελέστηκε.

Η «διεθνής κοινότητα» αναστέναξε και κατηγόρησε το …συριακό καθεστώς για «εγκλήματα πολέμου». Οι αρχαίοι θησαυροί της Παλμύρας και όλος ο αρχαιολογικός πλούτος της Μεσοποταμίας είναι η προίκα που έδωσαν οι Υψηλοί Προστάτες της Μέσης Ανατολής προς τα ισλαμιστικά αποβράσματα για να φυλάνε τα γεωστρατηγικά συμφέροντά τους στην περιοχή, μέσω του τζιχαντιστικού buffer ανάμεσα στη Δαμασκό και τη Βαγδάτη, ώστε να απομονωθεί η πρώτη από την ιρανική επιρροή.