Το αύριο της Ευρώπης

Πριν πολλά χρόνια, κάποιος συνάδελφος στρατιωτικός, μου είχε πει, χαριτολογώντας, ότι, υπό την προϋπόθεση πως τηρείται το διεθνές δίκαιο του πολέμου, ο Κινεζικός στρατός μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο, απλώς με το να παραδίνεται.

Ποιος μπορεί να συντηρήσει 10 ή 20.000.000 αιχμαλώτους, χωρίς να καταστραφεί η οικονομία του;

Τα γεγονότα που τώρα διαδραματίζονται στην Ευρώπη με το ατέλειωτο κύμα προσφύγων, μεταναστών ή λαθρομεταναστών από την Μέση Ανατολή και Αφρική, χωρίς βέβαια να γίνεται πραγματικός πόλεμος, αποδεικνύουν, ότι καμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία.

Πότε θα σταματήσει η κινητικότητα αυτή; Πόσο μπορεί η Ευρώπη να αντέξει; Πόσους Ανθρώπους μπορεί ακόμα να απορροφήσει;

Πολύ σύντομα η Ευρώπη θα πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση.

Τι προτιμά; Να διατηρήσει την ταυτότητα και τον τρόπο ζωής της, όπως τον ξέρει σήμερα ή να αποδεχτεί ότι εκ των πραγμάτων θα μεταλλαχθεί, αργά ή γρήγορα σε κάτι διαφορετικό, τόσο φυλετικά όσο και πολιτιστικά;

Αν επιλέξει το πρώτο, δεν έχει και πολλές επιλογές. Θα πρέπει, για να το πούμε ωμά, να επιλέξει το δρόμο της πρωτόγονης κτηνώδους δύναμης της βίας του ισχυροτέρου, αν θέλει να επιβιώσει με τη σημερινή μορφή.

Για να μη μασάμε τα λόγια μας, αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να στέλνει στο βυθό της Μεσογείου, πλοιάρια με αθώους αναξιοπαθούντες ανθρώπους ή να τους πυροβολεί όταν προσεγγίζουν τα χερσαία σύνορά της.

Αν δεν το κάνει, το μόνο βέβαιο είναι ότι σε μερικά χρόνια, μια 25χρονη γυναίκα από τη Συρία, μητέρα δύο παιδιών, που θα εγκατασταθεί πχ στην Ουγγαρία, θα έχει άλλα δύο παιδιά, τα οποία θα γαλουχηθούν με τις αρχές του Ισλάμ, ακόμα κι αν ο πατέρας τους είναι χριστιανός. Την ίδια στιγμή, μια συνομήλικη Ουγγαρέζα, μπορεί να έχει μόνο ένα παιδί και μάλιστα από πατέρα μουσουλμάνο!

Πόσο όμως μπορεί μια Ευρώπη του ανθρωπισμού και των δικαιωμάτων, να παραμείνει ίδια, αν καταντήσει να φέρεται με αυτόν τον τρόπο; Πόσο μπορεί να αντικρίζει τον εαυτό της στον καθρέφτη της συνείδησής της, χωρίς να τον απενοχοποιεί καλυπτόμενη πίσω από ρατσιστικές ιδεολογίες;

Αν πάλι επιλέξει να αλλάξει, θα πρέπει να ξέρει ότι Ασία και Ισλάμ, είναι κοσμοθεωρίες ριζικά διαφορετικές από την Ευρωπαϊκή αντίληψη και δεν αναφέρομαι μόνο στη θρησκεία.

Είναι τελείως διαφορετική η αντίληψη τους για τη θέση του ατόμου στο σύνολο, για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, ή για την αντίληψη του αν το άτομο κατευθύνει τη ζωή του ή αν το κάνουν άλλες δυνάμεις, για να αναφέρω μόνο τρεις πολιτισμικές διαφορές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που στον ΕυρωπαΙκό χώρο παρατηρούνται μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Η εμπειρία έχει δείξει, πως συνήθως ο ανώτερος πολιτισμός, σε βάθος χρόνου, επιβάλλεται, ενώ η επιμιξίες έχουν θετικά αποτελέσματα, από βιολογικής άποψης.

Ποιος όμως είναι ο ανώτερος πολιτισμός; Ποιος θα το κρίνει;

Από γεωπολιτική σκοπιά, η Ευρώπη έχει εφεδρείες. Υπάρχει πάντα η Αμερική (ως ήπειρος) η οποία τον προηγούμενο αιώνα ξελάσπωσε δύο φορές την Ευρώπη. Όχι όμως από πολιτιστικά διαφορετικούς εχθρούς.

Υπάρχει και η Ρωσική αρκούδα. Με εκατομμύρια πιστούς χριστιανούς ορθοδόξους και πολιτιστικά συγγενείς με εμάς.

Ας μη μας διαφεύγει όμως κάτι σημαντικό.

Τόσο η Αμερική, όσο και η Ρωσία, έχουν παρελθόν πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό. Με λιγότερο ή περισσότερο βίαιο τρόπο, προέκυψαν από ανάμιξη διαφορετικών λαών και πολιτισμών, ακόμα και φυλών.

Ακόμα κι αν τρέξουν να σώσουν την Ευρώπη, θα το κάνουν με ανταλλάγματα και με το δικό τους τρόπο. Θα το κάνουν, ενδεχομένως, και με, μεταξύ τους, αντιπαλότητα.

Ένα είναι το βέβαιο. Η Ευρώπη που ξέραμε, σιγά σιγά, εξαφανίζεται.

Αύριο τα παιδιά μας θα ζουν σε έναν άλλο κόσμο.

Καλύτερο, χειρότερο;

Σίγουρα διαφορετικό.

Ιωάννης Παρασκευάς, απόστρατος αξιωματικός στρατού ξηράς