Σε
λιγότερο από ένα μήνα θα είμαστε μπροστά σε μία κάλπη.
Επειδή
το διάστημα μέχρι να βρεθούμε εκεί θα ακουστούν πολλά, είναι καλό σε όλους αυτούς
που θα τα λένε, ιδιαίτερα δε σε αυτούς που χρεώθηκαν εργολαβία τα μνημόνια, να τεθεί ένα ερώτημα.
Είμαστε
η όχι χώρα υπό κατοχή;
Το
ερώτημα δεν είναι θεωρητικό αλλά πραγματικό και καθορίζει το μέλλον όχι “ημών
και υμών”, ούτε το μέλλον γενεών αλλά το δικαίωμα της ύπαρξής μας ως έθνος.
Οφείλουν
λοιπόν όλοι που αυτοί στήριξαν η υπέγραψαν αυτά τα μνημόνια να απαντήσουν.
Πόσο
ελεύθερο μπορεί να είναι ένα κράτος, τι σημαίνει δημοκρατία, ποιος είναι ο ρόλος
των πολιτών όταν δεν αποφασίζει για αυτούς η φυσική τους ηγεσία που προκύπτει με
την ψήφο του λαού, αλλά αποφασίζουν
εξωθεσμικά κέντρα είτε με την ανοχή της εκλεγμένης εξουσίας, είτε πολύ χειρότερα
με την υποδούλωσή της σε στρατεύματα κατοχής που με όπλο την οικονομία εγκατέστησαν
δικτατορία.
Αντί
λοιπόν να παραμυθιάζουν και να παραμυθιάζονται ας εξηγήσουν τι σημαίνει το
παρακάτω κείμενο νόμου που ψήφισαν και έκαναν νόμο του κράτους, οι δωσίλογες
κυβερνήσεις τους.
γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης
Δημοσίευση σχολίου