Στην τελική ευθεία βρίσκεται η εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (Ε.Α.) για το καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών, τη μεγαλύτερη και δυσκολότερη υπόθεση που έχει κληθεί να χειριστεί έως σήμερα η ανεξάρτητη αρχή. Μια υπόθεση με διαστάσεις πολιτικές, οικονομικές και επιχειρηματικές, που θα απαιτήσει στη συνέχεια εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς, καθώς το διακύβευμα ξεκινάει από τις ενδεχόμενες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού επί σειράν ετών και τη ζημία που υπέστη το ελληνικό Δημόσιο από την πιθανή νόθευση των διαγωνισμών έως τους συγχρηματοδοτούμενους από κοινοτικούς πόρους μεγάλους οδικούς άξονες. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισήγηση αναμένεται μέχρι τα τέλη Μαρτίου, εκτός εάν οι πρόσφατες αλλαγές στη λειτουργία της Ε.Α., τις οποίες θέσπισε η κυβέρνηση με αιφνιδιαστική τροπολογία, προκαλέσουν καθυστερήσεις στην έκδοση της σχετικής εισήγησης από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού.

Καταρχάς η υπόθεση αφορά πολλά χρόνια, με την έρευνα να αγγίζει την περίοδο από το 1989 και μετά και να έχει εντοπίσει, κατά πληροφορίες, ευθύνες και πολιτικών προσώπων. Με βάση τα πιθανά ευρήματα, τα πρόστιμα στις κατασκευαστικές εταιρείες ενδεχομένως να είναι αρκετά υψηλά, κάτι ωστόσο που πιθανώς θα απειλήσει –για κάποιες τουλάχιστον από αυτές– τη βιωσιμότητά τους και πιθανώς να επιφέρει ένα ακόμη πλήγμα σε έναν κλάδο που ήδη βρίσκεται σε διαρκώς φθίνουσα πορεία τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης.
Η κυβέρνηση, όπως επισημαίνουν ειδικοί σε θέματα ανταγωνισμού, έχει στην πραγματικότητα δύο επιλογές: πρώτον, η υπόθεση να λάβει την κανονική εξέλιξη, δηλαδή να υπάρξει η σχετική εισήγηση επί της οποίας θα κληθεί να αποφασίσει η ολομέλεια της Ε.Α. μετά και τη σχετική ακροαματική διαδικασία, και να επιβληθούν τα προβλεπόμενα πρόστιμα, τα οποία θα πληρωθούν εν μέρει και σταδιακά, ύστερα από μια μακρά διαδικασία εφέσεων. Σε αυτή την περίπτωση, βεβαίως, η κυβέρνηση θα μπορεί να αξιοποιήσει επικοινωνιακά την υπόθεση ως νίκη εναντίον των «μεγαλοεργολάβων».
Υπάρχει, ωστόσο, και μία ακόμη επιλογή, η οποία όμως απαιτεί νομοθετική παρέμβαση. Η κυβέρνηση να θεσπίσει τη δυνατότητα διακανονισμού με τις εμπλεκόμενες εταιρείες, που θα προβλέπει την άμεση καταβολή ενός συγκεκριμένου ποσού, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα έφεσης. Πρόκειται για πρακτική που έχει εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Δανία, η οποία προχώρησε σε τέτοια νομοθετική ρύθμιση ακριβώς για υπόθεση καρτέλ κατασκευαστικών εταιρειών.
Στις προτεραιότητες της Ε.Α. το επόμενο διάστημα περιλαμβάνονται ακόμη θέματα δημοσίων διαγωνισμών, τροφίμων, καυσίμων και μεταφορών.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΙΦΑΒΑ


Δημοσίευση σχολίου