«Φυλετικά δεν είμαστε Έλληνες«, γράφει ένας γνωστός Έλληνας διανοούμενος, τον οποίο συμπληρώνει ένας επόμενος με τη φράση: «Πρέπει να απαλλαγούμε από τον κακό μας εαυτό, ήλθε η ώρα να απελευθερωθούμε από τον Έλληνα«.
Η απίστευτη παρακμή της σημερινής, δήθεν προοδευτικής διανόησης,
ολοκληρώνεται με την υβριστική έκφραση μίας καθηγήτριας, σύμφωνα με την οποία «Οι σύγχρονοι Έλληνες, με τις αναφορές τους στην
Αρχαία Ελλάδα, θέλουν να κρύψουν το άσχημο και γενετικά νόθο
εθνικό τους πρόσωπο«.
Υπάρχουν δυστυχώς πολλές άλλες αναφορές
ενός μεγάλου αριθμού δήθεν διανοούμενων – πάντοτε
με στόχο τους Έλληνες, το γενετικό τους κώδικα, την ιστορία τους και τον
πολιτισμό τους. Το γεγονός
αυτό μας δίνει την εντύπωση ότι, οι συνεχείς εξευτελισμοί και οι αδιανόητες
προσβολές που υφιστάμεθα εκ μέρους των ξένων τα τελευταία χρόνια, με αιτία την
άσχημη οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, ωχριούν απέναντι σε αυτές που προέρχονται από
το εσωτερικό της.
Στα προβλήματα λοιπόν που προκάλεσε στη
χώρα μας η διεφθαρμένη πολιτική της ηγεσία των τελευταίων δεκαετιών, καθώς
επίσης η ενδοτικότητα, η ανικανότητα και η ανεπάρκεια ορισμένων κομμάτων, σε
συνδυασμό με το πελατειακό κράτος και τα διατεταγμένα ΜΜΕ, έρχεται να προστεθεί
ακόμη ένα: οι υποτιμητικές αναφορές μία
μερίδας διανοούμενων οι οποίοι, εάν δεν έχουν παρεισφρήσει λαθραία στην Ελλάδα,
έχουν μάλλον αναλάβει επ’ αμοιβή να ισοπεδώσουν τους Έλληνες, βυθίζοντας τους
βαθιά στο βούρκο.
Διαπιστώνοντας δε κανείς με βαθιά θλίψη
ότι, οι άθλιες συγκρίσεις του εθνικιστή Γερμανού οικονομολόγου, ο
οποίος παρομοίαζε την Ελλάδα με τη γενέτειρα του, με τη Μογγολία, βρήκαν χιλιάδες Έλληνες υποστηρικτές στο διαδίκτυο, κατανοεί
πόσο πολύ έχουν επηρεασθεί οι Πολίτες της χώρας μας, από τις πάσης φύσεως
επιθέσεις εναντίον του έθνους και της προσωπικότητας τους.
Η κατάσταση αυτή θυμίζει κυριολεκτικά εκείνο το παιδί, ο πατέρας
του οποίου του λέει από το πρωί έως το βράδυ πως είναι ανίκανο να επιτύχει
οτιδήποτε στη ζωή του – ότι είναι δηλαδή άχρηστο,
ανόητο, ανεύθυνο, τεμπέλης, απατεώνας κοκ. Όλοι
γνωρίζουμε την κατάληξη του, αν και υπάρχουν ευτυχώς εξαιρέσεις, ελάχιστες
δυστυχώς στον αριθμό.
Είναι αλήθεια δυνατόν, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, να
ξεφύγει η Ελλάδα από το τέλμα, στο οποίο έχει οδηγηθεί; Μπορεί ο Έλληνας Πολίτης να ανακτήσει την εθνική του
ανεξαρτησία, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια του, χωρίς τα οποία είναι
αδύνατον ποτέ να λειτουργήσει δημιουργικά, όταν βάλλεται με τέτοιον τρόπο από
όλες τις πλευρές;
Με την πολιτική του εξουσία να είναι
πλέον πιστός υπηρέτης των ξένων συμφερόντων, με την παραγωγική του βάση να χρεοκοπεί ή να
εξαναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, με τα παιδιά του να
εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, με αρκετά ΜΜΕ πλήρως υποταγμένα στους ξένους
εισβολείς, με την απίστευτη χειραγώγηση που βιώνει (άρθρο), με τη συλλογικότητα στο ναδίρ, με την εγωκεντρική ιδιοτέλεια
στο ζενίθ, καθώς επίσης με ένα μεγάλο μέρος της πνευματικής του ηγεσίας εντελώς
αλλοτριωμένο, είναι ποτέ δυνατόν να αντιδράσει ορθολογικά;
«Πολύ
δύσκολα«, θα απαντούσε κανείς, ενώ οι ελπίδες για να τα καταφέρουμε
γίνονται όλο και λιγότερες – αφού είναι αντιστρόφως ανάλογες των τεραστίων
πιέσεων, οι οποίες μας ασκούνται, σε καθημερινή σχεδόν βάση.
Όσο και αν θεωρούμε λοιπόν υπεύθυνο τον
κακό μας εαυτό, για τα προβλήματα της χώρας μας, δεν
είναι καθόλου εύκολο να επαναφέρουμε στη θέση του τον καλό μας εαυτό, για
να ξεφύγουμε από την απίστευτη οικονομική και κοινωνική καταστροφή που
διαγράφεται πλέον ολοκάθαρα στον ορίζοντα.
Δημοσίευση σχολίου